Eindhoven. De Eerste Hulp is een plek om te vermijden. Zelfs als ik er medisch gezien onbezorgd kan binnen lopen hoeft een bezoekje voor mij niet zo nodig. Maar als cameraman kom je overal en dus stonden we vanmorgen al om half acht tussen de medische instrumenten, operatiebedden en röntgenapparatuur. Om ons heen witte jassen.
Het was de EHBO van het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven. Daar is anderhalf jaar geleden een goede vriend zwaar gewond binnen gebracht, na een ongeluk met een dikke boom. De route die zijn brancard heeft afgelegd kon ik rustig bestuderen tijdens het wachten op de te interviewen arts. Even later stond ik de camera en het licht op te stellen in de ruimte waar mijn vriend hoogst waarschijnlijk in eerste instantie is behandeld. Hij was in coma geraakt, had een sleutelbeen gebroken en een grote bult bij zijn oog. Ik zag het allemaal voor me en vond het best confronterend.
Voor mij zou een baan op de Eerste Hulp te traumatisch zijn. Daarom heb ik veel respect voor de mensen die op dit soort plekken werken. Het is altijd te hopen dat ze het lekker rustig hebben. Vanmorgen was het gelukkig niet druk op de Eerste Hulp in Eindhoven. Om negen uur stonden we weer buiten. Onze kleine televisie operatie was geslaagd.
Voor mij zou een baan op de Eerste Hulp te traumatisch zijn. Daarom heb ik veel respect voor de mensen die op dit soort plekken werken. Het is altijd te hopen dat ze het lekker rustig hebben. Vanmorgen was het gelukkig niet druk op de Eerste Hulp in Eindhoven. Om negen uur stonden we weer buiten. Onze kleine televisie operatie was geslaagd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.