Sestrière - Hilversum. De televisiewereld wordt steeds commerciëler. Op kantoren draait het om kijkcijfers of om winst, maar als je tot je enkels in de sneeuw staat en buiten adem bent van bergbeklimmen met statief, dan gaat het niet meer om de centen. Dan is het mooi meegenomen dat er veel mensen naar je filmpjes kijken, maar telt alleen de liefde voor het vak.
Het gevoel, plezier, inspiratie of creativiteit. Een mooi shot, goed geluid of de juiste vraag. Kortom; de betrokkenheid bij het programma dat je maakt. En achteraf misschien de mening van kritische collega's met verstand van zaken. Televisie maken is in mijn ogen de mooiste teamsport van de Olympische Spelen.
Als het lukt om een kampioen voor de camera te trekken of een uniek sportmoment vast te leggen, dan is programma's maken net zo lekker als het winnen van een gouden medaille. Een goed filmpje is als een persoonlijk record. Het geeft even een kick, maar moet zo snel mogelijk overtroffen worden.
Ik heb vier weken lang gewerkt met mensen die tot het gaatje gingen. Alles voor het resultaat. We hebben soms hard gewerkt, maar ook veel plezier gehad. Voldoening gekregen als het eindprodukt er mocht zijn en iedere ochtend opnieuw hebben we ons opgeladen om te knallen.
Niet alles was even mooi. Soms mislukt een plannetje, maar over het algemeen mogen we tevreden zijn. De NOS heeft het in mijn ogen goed gedaan. Onder deze omstandigheden kon het niet veel beter. Ik ben er trots op dat ik een onderdeel mocht zijn van deze ploeg.
Ik heb in vier weken tijd 238 uur gewerkt, ongeveer 4500 kilometer gereden, meer dan 80 banden van 20 minuten vol gedraaid, een bijdrage geleverd aan 38 onderwerpen en voor deze weblog meer dan 15.000 woorden geschreven.
De Olympische Spelen van Turijn zijn voorbij. Ik was er bij en zoals Marianne Timmer het zei: "Dit pakt niemand me meer af!"
Het gevoel, plezier, inspiratie of creativiteit. Een mooi shot, goed geluid of de juiste vraag. Kortom; de betrokkenheid bij het programma dat je maakt. En achteraf misschien de mening van kritische collega's met verstand van zaken. Televisie maken is in mijn ogen de mooiste teamsport van de Olympische Spelen.
Als het lukt om een kampioen voor de camera te trekken of een uniek sportmoment vast te leggen, dan is programma's maken net zo lekker als het winnen van een gouden medaille. Een goed filmpje is als een persoonlijk record. Het geeft even een kick, maar moet zo snel mogelijk overtroffen worden.
Ik heb vier weken lang gewerkt met mensen die tot het gaatje gingen. Alles voor het resultaat. We hebben soms hard gewerkt, maar ook veel plezier gehad. Voldoening gekregen als het eindprodukt er mocht zijn en iedere ochtend opnieuw hebben we ons opgeladen om te knallen.
Niet alles was even mooi. Soms mislukt een plannetje, maar over het algemeen mogen we tevreden zijn. De NOS heeft het in mijn ogen goed gedaan. Onder deze omstandigheden kon het niet veel beter. Ik ben er trots op dat ik een onderdeel mocht zijn van deze ploeg.
Ik heb in vier weken tijd 238 uur gewerkt, ongeveer 4500 kilometer gereden, meer dan 80 banden van 20 minuten vol gedraaid, een bijdrage geleverd aan 38 onderwerpen en voor deze weblog meer dan 15.000 woorden geschreven.
De Olympische Spelen van Turijn zijn voorbij. Ik was er bij en zoals Marianne Timmer het zei: "Dit pakt niemand me meer af!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.