Sestrière Colle. Nadat Giorgio Rocca tijdens de openingsceremonie namens alle sporters de Olympische eed had afgelegd is hij ondergedoken. Gevlucht voor de Italiaanse pers, die hem achtervolgde en die een enorme druk op zijn schouders legde. Rocca moest en zou een gouden medaille winnen op een skinummer en in de voetsporen treden van playboy Alberto Tomba. Eerder dit seizoen had hij vijf wereldbekerwedstrijden gewonnen, dus de verwachtingen waren hoog gespannen voor de slalom, vanmiddag in Sestrière. Het zou de dag van Rocca worden.
De tribunes zaten vol. Overal zwaaide rood, wit en groen. Spandoeken met teksten die ik niet kon ontcijferen, maar die iets met Hup Rocca te maken moesten hebben. Hordes Italiaanse journalisten in de Press Zone en de lenzen van alle camera's waren gericht op de eerst startende slalommer van de middag. Ook wij hadden gekozen voor Giorgio Rocca als hoofdpersoon voor ons laatste filmpje van deze Spelen.
Om drie uur was het zo ver. Ik stond gefocused op de grote tribune waar een uitzinnig publiek op de banken stond om Rocca aan te moedigen. Na een seconde of tien draaide ik naar het kleine poppetje dat halverwege de berg tussen de stokken door schoot. Het beeld was nét scherp toen Giorgio zijn evenwicht verloor en viel. Einde oefening. Einde verhaal.
We hadden niet gedacht dat we zo snel klaar zouden zijn. Het was de bedoeling dat Kees en Bart Jan na de voorronde zouden gaan monteren en dat ik tot de avond zou wachten om beelden te maken van de finalerun. Dat hoefde nu niet meer.
Even stond Rocca naast Tomba. Daarna ging hij rustig langs alle stations in de mixed zone. Het viel op dat hij alle tijd nam, vriendelijk en geduldig bleef. Steeds weer dezelfde vragen voor de RAI, NBC, CBC, YLE, SVT, SRG, ARD, NHK… en de NOS. Ook voor onze microfoon bleef Rocca in alle rust staan. Veel had hij niet te melden. Teleurgesteld liep hij verder naar de volgende tien televisiezenders, vijftien radiomicrofoons en naar het vak met tientallen boze Italiaanse journalisten.
De Italianen op de tribune hadden het gelijk helemaal gehad met de skiër. Ik hoorde zelfs gefluit toen hij weg liep. La Stampa en La Gazetta Dello Sport zullen hem morgen afmaken. Giorgio Rocca is vanmiddag van zijn voetstuk gevallen.
Giorgio Rocca... wat is teleurgesteld in het Italiaans?
De tribunes zaten vol. Overal zwaaide rood, wit en groen. Spandoeken met teksten die ik niet kon ontcijferen, maar die iets met Hup Rocca te maken moesten hebben. Hordes Italiaanse journalisten in de Press Zone en de lenzen van alle camera's waren gericht op de eerst startende slalommer van de middag. Ook wij hadden gekozen voor Giorgio Rocca als hoofdpersoon voor ons laatste filmpje van deze Spelen.
Om drie uur was het zo ver. Ik stond gefocused op de grote tribune waar een uitzinnig publiek op de banken stond om Rocca aan te moedigen. Na een seconde of tien draaide ik naar het kleine poppetje dat halverwege de berg tussen de stokken door schoot. Het beeld was nét scherp toen Giorgio zijn evenwicht verloor en viel. Einde oefening. Einde verhaal.
We hadden niet gedacht dat we zo snel klaar zouden zijn. Het was de bedoeling dat Kees en Bart Jan na de voorronde zouden gaan monteren en dat ik tot de avond zou wachten om beelden te maken van de finalerun. Dat hoefde nu niet meer.
Even stond Rocca naast Tomba. Daarna ging hij rustig langs alle stations in de mixed zone. Het viel op dat hij alle tijd nam, vriendelijk en geduldig bleef. Steeds weer dezelfde vragen voor de RAI, NBC, CBC, YLE, SVT, SRG, ARD, NHK… en de NOS. Ook voor onze microfoon bleef Rocca in alle rust staan. Veel had hij niet te melden. Teleurgesteld liep hij verder naar de volgende tien televisiezenders, vijftien radiomicrofoons en naar het vak met tientallen boze Italiaanse journalisten.
De Italianen op de tribune hadden het gelijk helemaal gehad met de skiër. Ik hoorde zelfs gefluit toen hij weg liep. La Stampa en La Gazetta Dello Sport zullen hem morgen afmaken. Giorgio Rocca is vanmiddag van zijn voetstuk gevallen.
Giorgio Rocca... wat is teleurgesteld in het Italiaans?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.