lieve kitty

De Meern. Boudewijn Büch spoorde mij in 1998 aan om een dagboek bij te houden. Door dagelijks schrijven zou ik mijn stijl kunnen ontwikkelen. Bou was al jaren fanatiek dagboekschrijver (waar zijn die gebleven?) en uitgerekend het jaar waarin wij samenwerkten, zou hij een dagboek voor publicatie bijhouden. Het leek mij aardig om aan het eind van het jaar zijn versie met de mijne te kunnen vergelijken.
Vanaf dat moment schrijf ik met grote regelmaat stukjes. De eerste jaren vanaf '98 zijn vrij gedetailleerd beschreven. Na een slordige periode heb ik het dagboek een paar jaar geleden weer in ere hersteld. Nu beschrijf ik minder wat ik gedaan heb, maar probeer ik mezelf te dwingen om bijna iedere dag iets te behandelen wat me bezig heeft gehouden.
Dat is deze weblog. Af en toe schrijf ik stukjes die niet voor publicatie zijn. Het is een verslaving, leuk om terug te lezen en soms erg handig.

Vanmorgen belde een NOS Sportverslaggever met een vraag over een verre reis die we samen gemaakt hebben in 1998. Binnen een paar minuten had ik de naam gevonden van een van de personen die hij zocht. Snel had ik meer gegevens voor hem. Ondertussen zat ik al verder te lezen...

Soms vind ik het jammer dat ik geen tijd heb om naast deze weblogverhaaltjes ook een gedetailleerd dagboek bij te houden. Ik kan het in ieder geval iedereen aanraden, want een paar jaar later kom je de mooiste verhalen tegen. Herinneringen die opeens weer gaan leven als je leest hoe je ooit hebt beleefd.

tip:
Het dagboek van Boudewijn Büch: "Een boekenkast op reis."
(persoonlijke kroniek 1998) AP, privé-domein