Paradise IV, Greece

Monte Carlo. "Het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat."

Het balletje staat met twee biertjes in zijn handen op het bovendek van het gehuurde schip en kijkt met rode ogen uit over de haven. "Geld moet rollen!" Clichéet hij verder.
Ik probeer niet te luisteren naar die tsjakka-praat. Uit de speakers komt lounge muziek, zo hard dat de buren op de omliggende jachten moeten meegenieten. Een schaars gekleed meisje brengt nieuwe biertjes en een aspergehapje. "Lekker ding toch? Die zou ik mijn bed niet uit schoppen." Bralt de verschrikkelijke multilul verder.
De haven ligt vol met jachten en andere dure bootjes, die deze dagen bevolkt worden door rijko's en wannabee's. Hoewel deze mensen er zelf waarschijnlijk anders over denken, maakt geld deze types niet gezelliger. Ze doen alsof ze extreem gelukkig zijn, maar ook deze mensen hebben zo hun problemen. Te weinig ruimte in de helikopter voor beautycases. Geen parkeerplek geregeld voor de gehuurde Austin Martin en het jacht is toch kleiner dan gedacht. Of erger, de berenboot van de buren is groter.
De vrouwtjes zitten bij elkaar en luisteren naar het hoogzwangere ex-Vogue snuitje. Dit gesprek gaat niet over politiek, maar over de wereld. Hun wereld. De kleine waarheid van Story en Privé. Hoe regel je dat je er ook appetijtelijk uit ziet als je op ontploffen staat en heb je gezien dat op de benen van die-en-die sinds de bevalling ook cellulitis zit?
Haar Quote500-man staat op het achterdek en speurt naar voorbij paraderende modellen en starfuckers met minder hersencellen dan de gemiddelde vis in de haven. Zien en gezien worden is hier uitgevonden en verbeterd.
Het enige dat meer zuipt dan de mannen die aan de railing hangen, zijn de Hummers en Porsche Cayennes waarmee ze gekomen zijn.
"Kijk dit is natuurlijk optimaal genieten voor onze gasten en zo creëren we een winwin situatie." Zou deze glijer zelf horen wat hij allemaal zegt?

"Ik ben de inspirator, maar het gaat niet om mij. Proactief denken en uppertjoenities zien hoort er bij als je in de communicatiebusiness zit." Net als een roze Lacoste polo, de witte Diesel broek, gouden zegelring, een Rolex waar je echt niet aan kan zien dat deze nep is, de Dior lasbril en Armani teenslippers. Liefst met een studentikoos accent en een aardappel in de keel.
"De achterliggende gedachte van dit weekendje Monaco is enthousiasmerend bezig zijn. Flexibiliseren. Bla bla bla. Commitment zit dan automatisch in de pijplijn."
Ik wil weg en krijg de neiging om overboord te springen. Dit is niet mijn feestje, dit zijn niet mijn mensen. Het lukt nog net om tijdelijk interesse te veinzen, maar uiteindelijk haak ik af als blijkt dat de ander alleen in zichzelf én in geld is geïnteresseerd.
Ik troost me met de gedachte dat wij overal vooraan mogen staan en eerlijk ons geld verdienen met Formule1. Patser geeft in vier dagen drie keer mijn jaarsalaris uit en ziet niet meer dan het witte upperdeck, de kwallenclub die het zich kan veroorloven om op de Rent-a-Boat te slapen en het videoscherm op de kade.