Amsterdam. Portugal – Nederland (1-0). Een jaar of tien geleden keek ik regelmatig met vrienden in het café naar wedstrijden van Ajax of het Nederlands Elftal. Een van onze vaste plekken was Café De Ridder aan de Nassaukade in Amsterdam. Waarom we op deze plek afspraken als Oranje speelde weet ik niet meer. Verder kwamen we er nooit.
Ik was er al lang niet meer geweest, maar het leek ons aardig om daar weer eens naar een belangrijke voetbalwedstrijd te gaan kijken. Dus zaten we om half negen aan een tafeltje voor het grote scherm, dat tegenwoordig voor het raam hangt en niet meer dwars in het café. Het was er ook niet zo druk als in de jaren '90. Biertje voor Jeroen en mij en een whisky cola voor Joost. De spanning steeg.
We luisterden aandachtig naar Youri en Willem die bij Tom aan tafel zaten, maar waar was Johan in de voorbeschouwing? Nog maar een biertje bestellen en zelf ook even alle meningen en mogelijkheden doorspreken.
Ik was er al lang niet meer geweest, maar het leek ons aardig om daar weer eens naar een belangrijke voetbalwedstrijd te gaan kijken. Dus zaten we om half negen aan een tafeltje voor het grote scherm, dat tegenwoordig voor het raam hangt en niet meer dwars in het café. Het was er ook niet zo druk als in de jaren '90. Biertje voor Jeroen en mij en een whisky cola voor Joost. De spanning steeg.
We luisterden aandachtig naar Youri en Willem die bij Tom aan tafel zaten, maar waar was Johan in de voorbeschouwing? Nog maar een biertje bestellen en zelf ook even alle meningen en mogelijkheden doorspreken.
Ondertussen zat ik me af te vragen wanneer ik voor het laatst in De Ridder was. De setting kon ik me nog precies voor de geest halen. Het was warm. Ik was vrijgezel en zat naast de spannende Fleur, die ik daarvoor nog nooit had gezien. Het spiegeltje aan de wand vond haar de mooiste in het land en dat wist ze zelf ook donders goed. Desondanks was ik binnen drie minuten knetterverliefd op dit heerlijke meisje.
Ik kan me nog heel goed herinneren dat zij met haar handen niet van de knie van een van mijn vrienden af kon blijven. Dat stoorde me, terwijl ik het niet erg vond als ze, geheel per ongeluk, ook af en toe mijn arm aanraakte. Soms zat ze met haar been tegen het mijne. Daar raakte ik die zwoele avond hevig van in de war.
Zij keek geconcentreerd naar de spannende wedstrijd en had niet in de gaten wat ze aanrichtte. Ik had meer oog voor de brunette dan voor het videoscherm.
Maar welke wedstrijd was het?
Tijdens Portugal-Nederland had ik geen tijd om verder te piekeren. Pas na afloop, buiten herinnerde ik me opeens de feestende Brazilianen op het Leidsche Plein en thuis heb ik het opgezocht.
Ik was voor het laatst in Café de Ridder op dinsdag 7 juli 1998. Die avond speelde het Nederlands Elfstal de halve finale op het WK in Frankrijk. Nederland – Brazilië. Eerste helft 0-0, tweede helft 1-1 (Ronaldo, Kluivert), verlenging zonder doelpunten en strafschoppen. Phillip Cocu en Ronald de Boer misten voor Oranje.
Voor mij was het toen óók al geen goede avond. Nederland uitgeschakeld en op Fleur had ik geen enkele indruk weten te maken. Haar heb ik nooit meer gezien en volgens mij ben ik daarna ook niet meer in Café de Ridder geweest.
Tot vanavond.
Ik was voor het laatst in Café de Ridder op dinsdag 7 juli 1998. Die avond speelde het Nederlands Elfstal de halve finale op het WK in Frankrijk. Nederland – Brazilië. Eerste helft 0-0, tweede helft 1-1 (Ronaldo, Kluivert), verlenging zonder doelpunten en strafschoppen. Phillip Cocu en Ronald de Boer misten voor Oranje.
Voor mij was het toen óók al geen goede avond. Nederland uitgeschakeld en op Fleur had ik geen enkele indruk weten te maken. Haar heb ik nooit meer gezien en volgens mij ben ik daarna ook niet meer in Café de Ridder geweest.
Tot vanavond.
Yo Janrein,
BeantwoordenVerwijderenJohan was op de bruiloft van zijn zoon.
groet koen berkhemer.