Hoewel even besmettelijk als de mazelen, is tourkoorts officieel niet erkend als ziekte. Dat hoeft ook niet. Tourkoorts is een tijdelijke toestand van opwinding, uitgelatenheid en realiteitsgestoordheid die zich het best laat vergelijken met een doorgeslagen vakantiegevoel. Iedereen kan er aan ten prooi vallen. Renner zowel als ploegleider, sponsor zowel als publiek, organisatie zowel als pratende, schrijvende en filmende pers, juryofficial even goed als de Zwitserse koeien die vanmiddag, bij de passage van de karavaan, in opperste verwarring door de weiden spurten.
Peter Winnen – uit : Van Santander naar Santander
De Meern. Langzaam bereid ik me voor op de Tour de France 2006. Deze dagen probeer ik zo veel mogelijk te ontspannen, want ik wil uitgerust beginnen aan drie weken rennen, hollen, duiken, vliegen, vallen, opstaan en weer doorgaan.
Zaterdag begint het feest in Straatsburg en zoals het er nu uit ziet vertrekken wij vrijdag. Ik heb er zin in, want de Tour is het mooiste evenement dat bestaat.
Als kleine jongen was ik al wielerfan en Tourliefhebber. Toen droomde ik van een baantje als cameraman in het kielzog van Mart en Jean. Dit jaar mag ik voor de tweede keer mee.
Inmiddels weet ik beter wat ik kan verwachten, maar om me een beetje voor te bereiden heb ik mijn eigen dagboekje uit 2004 er nog eens op nageslagen. De Tourverhalen van twee jaar geleden vond ik zelf aardig genoeg voor plaatsing op deze weblog en dus staan ze nu in het archiefmapje 'juli 2004' (rechts). Het is een hele lap tekst, dus alleen voor heel trouwe fans en liefhebbers.
Veel plezier!!
BeantwoordenVerwijderenen tot 4 juli in valkenburg
en laat me weten of ik na jullie eerste week nog drop of hagelslag moet meenemen naar bordeaux..
groet
Erik