De Meern. Tussen de buurt Nijeveld in het oude De Meern en Veldhuizen ligt Vinexlocatie De Balije. Volgens de folder een groene wijk op historische grond, waar twee Romeinse schepen zijn opgegraven. De exacte plekken van deze archeologische vondsten zijn mij nog steeds niet helemaal duidelijk, maar het moet op steenworp afstand zijn van het tuintje waar wij tegenwoordig genieten van barbecue en zon.
In totaal komen er 750 woningen in De Balije, verdeeld over drie buurten. Het Hoge Veld is bijna klaar en alle huizen zijn inmiddels bewoond. De openbare ruimten en voorzieningen worden overgedragen door projectontwikkelaars en bouwers aan verschillende instanties van de gemeente. We hebben niet langer met opzichters te maken; de ambtenaren komen in de buurt.
Vanmiddag was een zogenaamde wijkschouw georganiseerd. Gezellig wandelen door de nieuwe straten, langs de nog aan te leggen ecologische zone en samen kijken naar afvalcontainers, goten en opritten. Een stevige delegatie van Projectbureau Leidsche Rijn stond te wachten op bewoners die tijd hebben voor informatiebijeenkomsten en inspraakmomenten.
Ik dacht dat ik de enige was. Om vier voor half vier stond er nog niemand, maar een paar minuten later kwamen buren van alle kanten. Op de afgesproken tijd stonden er zeker 30 blije Balijers. Hoewel er een aantal veel minder vrolijk waren dan ze in eerste instantie in het zonnetje leken.
Natuurlijk heb je overal notoire zeikerds en een gezelschap als dit is nooit eensgezind, maar al na een paar minuten liep het eerste punt hoog op. Een geplande bomenrij, dicht achter de woningen, zal het weidse uitzicht belemmeren en voor enorme slagschaduwen gaan zorgen. Met de komst van deze zogenaamde houtwal zijn de verse bewoners het niet eens. Te dicht en vooral te hoog.
Er was al een handtekeningenactie, een enquête en nu ook bijna de moord op een verantwoordelijk projectbegeleider. Een vrouwtje met een uitgesproken mening vóór hoge bomen werd uitgemaakt voor stom wijf en hoewel die buurman dat niet had moeten doen, had hij wel groot gelijk.
Kortom, de gemoederen liepen hoog op. De trotse huizenbezitters lieten zich boos maken door mannen die zich konden verschuilen achter raadsbesluiten, definitieve ontwerpen of mensen met een andere mening, zoals bijvoorbeeld die ene mevrouw.
Wat begon als een goed bedoelde rondgang om hier en daar een puntje op de i te zetten eindigde in een oeverloze discussie over plannen, vastgestelde normen en afwijkende bewonersbelangen. Het ergste is dat het aanstekelijk werkt. Ook ik maakte me opeens druk over schaduw en uitzicht, over de afwezigheid van een papierbak binnen een straal van 200 meter en het gebrek aan parkeergelegenheid voor bezoek. De bloeddruk steeg, het hart ging sneller kloppen en voor ik het in de gaten had kwam uit mijn mond het woord 'actie'.
Ik schrok. Het laatste wat ik wil is onderdeel uitmaken van een actiegroep. Ik haat spandoekenmakers. Mannen met sandalen en stoftassen met PSP opdruk zijn niet mijn vrienden. Kom bij mij niet voor een protestmars of blokkade. Ik hou niet van milieuactivisten en heb een hekel aan stakers. Sluit alle ingezonden brieven schrijvers op. Beperk inspraak voor zeurkousen. Laten we niet gelijk mopperen en klagen als er een keer iets besloten wordt dat niet geheel in ons straatje past.
Maar dit is anders. Het gaat hier om mijn tuin, mijn zon en mijn duur betaalde uitzicht en daar blijven ze met hun poten vanaf.
ACTIE!
In totaal komen er 750 woningen in De Balije, verdeeld over drie buurten. Het Hoge Veld is bijna klaar en alle huizen zijn inmiddels bewoond. De openbare ruimten en voorzieningen worden overgedragen door projectontwikkelaars en bouwers aan verschillende instanties van de gemeente. We hebben niet langer met opzichters te maken; de ambtenaren komen in de buurt.
Vanmiddag was een zogenaamde wijkschouw georganiseerd. Gezellig wandelen door de nieuwe straten, langs de nog aan te leggen ecologische zone en samen kijken naar afvalcontainers, goten en opritten. Een stevige delegatie van Projectbureau Leidsche Rijn stond te wachten op bewoners die tijd hebben voor informatiebijeenkomsten en inspraakmomenten.
Ik dacht dat ik de enige was. Om vier voor half vier stond er nog niemand, maar een paar minuten later kwamen buren van alle kanten. Op de afgesproken tijd stonden er zeker 30 blije Balijers. Hoewel er een aantal veel minder vrolijk waren dan ze in eerste instantie in het zonnetje leken.
Natuurlijk heb je overal notoire zeikerds en een gezelschap als dit is nooit eensgezind, maar al na een paar minuten liep het eerste punt hoog op. Een geplande bomenrij, dicht achter de woningen, zal het weidse uitzicht belemmeren en voor enorme slagschaduwen gaan zorgen. Met de komst van deze zogenaamde houtwal zijn de verse bewoners het niet eens. Te dicht en vooral te hoog.
Er was al een handtekeningenactie, een enquête en nu ook bijna de moord op een verantwoordelijk projectbegeleider. Een vrouwtje met een uitgesproken mening vóór hoge bomen werd uitgemaakt voor stom wijf en hoewel die buurman dat niet had moeten doen, had hij wel groot gelijk.
Kortom, de gemoederen liepen hoog op. De trotse huizenbezitters lieten zich boos maken door mannen die zich konden verschuilen achter raadsbesluiten, definitieve ontwerpen of mensen met een andere mening, zoals bijvoorbeeld die ene mevrouw.
Wat begon als een goed bedoelde rondgang om hier en daar een puntje op de i te zetten eindigde in een oeverloze discussie over plannen, vastgestelde normen en afwijkende bewonersbelangen. Het ergste is dat het aanstekelijk werkt. Ook ik maakte me opeens druk over schaduw en uitzicht, over de afwezigheid van een papierbak binnen een straal van 200 meter en het gebrek aan parkeergelegenheid voor bezoek. De bloeddruk steeg, het hart ging sneller kloppen en voor ik het in de gaten had kwam uit mijn mond het woord 'actie'.
Ik schrok. Het laatste wat ik wil is onderdeel uitmaken van een actiegroep. Ik haat spandoekenmakers. Mannen met sandalen en stoftassen met PSP opdruk zijn niet mijn vrienden. Kom bij mij niet voor een protestmars of blokkade. Ik hou niet van milieuactivisten en heb een hekel aan stakers. Sluit alle ingezonden brieven schrijvers op. Beperk inspraak voor zeurkousen. Laten we niet gelijk mopperen en klagen als er een keer iets besloten wordt dat niet geheel in ons straatje past.
Maar dit is anders. Het gaat hier om mijn tuin, mijn zon en mijn duur betaalde uitzicht en daar blijven ze met hun poten vanaf.
ACTIE!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.