Valkenburg. 3e etappe: Esch-sur-Alzette > Valkenburg (216km). Bij de start in Esch stonden negen fietsen op rij tegen de Rabobus. Acht hadden een zwart zadel. Alleen de voorste racefiets viel op met een wit zadel. Op het kaderplaatje stond het nummer 54. De fiets van Erik Dekker. Hij kwam als eerste uit de bus en wilde snel tekenen op het podium bij Village Depart, om zich daarna nog even rustig terug te trekken in de bus.
Wij hadden een paar vragen over de finish in Valkenburg, maar Dekker had er niet veel zin in. Plichtsgetrouw gaf hij antwoord. Hij voelde zich niet lekker en had volgens eigen zeggen zijn handen vol aan zichzelf. Op de vraag of dit zijn laatste meters in de Tour zouden zijn zei hij dat het altijd je laatste dag kan zijn.
Vlak voor de start stond Erik achter de grote groep, gebogen over zijn stuur en een beetje in zichzelf gekeerd. Ik maakte een shot voor ons fimpje van de wachtende renner en een onscherpe foto van zijn rugnummer.
Wij waren net aangekomen bij de finish in Valkenburg toen we in beeld zagen dat Erik Dekker bij een valpartij betrokken was. Vooral aan de gezichten van geschrokken omstanders en toegesnelde ploegleiders zag ik dat de situatie ernstig was. Einde Tour voor deze vriendelijke vent, misschien wel einde carrière of zelfs nog erger. We wisten het niet. Later kwam het bericht dat hij op zijn gezicht gevallen was. Tanden stuk en de rechter kant van zijn aangezicht geschaafd.
Direct na de finish spraken we Michael Boogerd die behoorlijk geschrokken was van de schuiver. Hij had zijn teammaatje zien gaan. Dekker was plotseling door een gat in de weg gereden en onderuit geslagen. Het had er volgens Boogerd vreselijk uitgezien. Ook Bram de Groot reed er vlak achter. Hij was zo onder de indruk van deze klap dat hij had zitten huilen op de fiets.
Dekker was afgevoerd naar een ziekenhuis, maar niemand wist precies welk. Onze collega's waren op weg naar Verviers. Een gok. Wij kregen Erik Breukink voor de camera en ook die was zeer aangeslagen door alles wat hij gezien had. Op het moment waarop we de ploegleider spraken was hij nog niet goed op de hoogte van de situatie van Dekker. Hij wist zelfs niet precies naar welk ziekenhuis hij was gebracht. De beschadigingen in het gezicht van Dekker waren ernstig volgens Breukink, die er verder niet veel over kon en wilde zeggen. Het was een slechte dag voor de Rabobank ploeg.
Wij hadden een paar vragen over de finish in Valkenburg, maar Dekker had er niet veel zin in. Plichtsgetrouw gaf hij antwoord. Hij voelde zich niet lekker en had volgens eigen zeggen zijn handen vol aan zichzelf. Op de vraag of dit zijn laatste meters in de Tour zouden zijn zei hij dat het altijd je laatste dag kan zijn.
Vlak voor de start stond Erik achter de grote groep, gebogen over zijn stuur en een beetje in zichzelf gekeerd. Ik maakte een shot voor ons fimpje van de wachtende renner en een onscherpe foto van zijn rugnummer.
Wij waren net aangekomen bij de finish in Valkenburg toen we in beeld zagen dat Erik Dekker bij een valpartij betrokken was. Vooral aan de gezichten van geschrokken omstanders en toegesnelde ploegleiders zag ik dat de situatie ernstig was. Einde Tour voor deze vriendelijke vent, misschien wel einde carrière of zelfs nog erger. We wisten het niet. Later kwam het bericht dat hij op zijn gezicht gevallen was. Tanden stuk en de rechter kant van zijn aangezicht geschaafd.
Direct na de finish spraken we Michael Boogerd die behoorlijk geschrokken was van de schuiver. Hij had zijn teammaatje zien gaan. Dekker was plotseling door een gat in de weg gereden en onderuit geslagen. Het had er volgens Boogerd vreselijk uitgezien. Ook Bram de Groot reed er vlak achter. Hij was zo onder de indruk van deze klap dat hij had zitten huilen op de fiets.
Dekker was afgevoerd naar een ziekenhuis, maar niemand wist precies welk. Onze collega's waren op weg naar Verviers. Een gok. Wij kregen Erik Breukink voor de camera en ook die was zeer aangeslagen door alles wat hij gezien had. Op het moment waarop we de ploegleider spraken was hij nog niet goed op de hoogte van de situatie van Dekker. Hij wist zelfs niet precies naar welk ziekenhuis hij was gebracht. De beschadigingen in het gezicht van Dekker waren ernstig volgens Breukink, die er verder niet veel over kon en wilde zeggen. Het was een slechte dag voor de Rabobank ploeg.
Bij de finish liepen ook onze Engelse collega's van ITV. Zij hadden beroerd geslapen in kleine benauwde kamertjes en met twee kerels in een bed. Toch konden ook zij achteraf lachen om het hotelincident van Esch. Ik begreep van onze producer dat alle kamers vooraf betaald waren, dus dat wij zeker in ons recht hadden gestaan in Hotel de la Poste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.