de zwoele stad

Amsterdam. Een uitnodiging voor de Zwoele Stad bij AT5 slaat niemand af. Geen potentiële gast die het in zijn hoofd haalt om de redactie van de Amsterdamse zender teleur te stellen. Iedere zomer weer zit er een A-lijst met geweldige talkshowgasten op het dakterras.
In Hilversum kijken programmamakers jaloers naar dit programma waarin BN-ers verschijnen die zich normaal gesproken niet snel laten zien in praatprogramma's. Figuren als Paul de Leeuw, Jan Jaap van der Wal, Maarten van Roosendaal en Beau van Erven Dorens zijn dit seizoen zonder morren aangeschoven om open en eerlijk hun verhaal te vertellen.
Ik was ook vereerd toen ik werd gebeld met het verzoek om een aflevering van De Zwoele Stad te draaien. Het is alweer jaren geleden dat ik voor het laatst een bijdrage heb geleverd aan een AT5 productie. Gelukkig heb er ik nog steeds een paar goede contacten en zo was ik een avond gastcameraman.
De voorlaatste aflevering van dit seizoen werd voor mij een reünie. Weer even terug op het oude nest.
De omgeving van het Rembrandtplein. Lopen door de Regulier Dwarsstraat. Het oude bankgebouw waarin de studio is gevestigd. De voordeur, een kleine lift, die rode vloerbedekking. Het hoekje waar ik ooit het sollicitatiegesprek voerde voor een stageplaats. De donkere nis waar in 1994 kasten stonden voor de camerasets. Op iedere vierkante centimeter ligt een herinnering. Hier is het leven echt begonnen.

Er is niet veel veranderd bij AT5.
De medewerkers hebben dezelfde idealen, maar de omroep heeft ook nog steeds problemen met geld en bestaansrecht en het niveau van veel programmamakers is niet beter dan in mijn tijd. Charmant, maar het is jammer dat de zender de afgelopen twaalf jaar niet echt is gegroeid.
In mijn ogen heeft dat te maken met de wisseling van de wacht op het hoogste niveau. Er zijn veel verschillende hoofdredacteuren geweest. Tien in vijftien jaar betekent volgens mij gebrek aan visie voor de lange termijn en te weinig kennis van het verleden van de zender. Binnenkort komt er weer een nieuw chefje die het mag proberen. Nieuwe plannen voor zolang het duurt.
Het station heeft zoveel potentie, unieke mogelijkheden en er is genoeg talent, maar het lijkt er op dat de Amsterdamse bluf een beetje is verdwenen. Dat gaat me aan het hart.

Aan het eind van de avond liep ik dromend naar mijn auto. Ik had veel verhalen gehoord en goed om me heen gekeken. Was weer helemaal in de ban van AT5 en betrapte mezelf op het bedenken van nieuwe programma's of het zoeken van oplossingen voor problemen. Ik zou graag in een brainstormteam voor deze zender willen zitten. Lijkt me geweldig.
Ik hoop dat de volgende baas de brutaliteit koestert, dat het weer een broedplaats wordt voor nieuwe ideeën en dat hij zuinig is op het talent dat er voorbij komt. Misschien moet hij meer gebruik maken van de honderden oud AT5 medewerkers met een zwak voor dit station en van die hele schare Amsterdamse BN-ers die het een leuke zender vinden.