Bunnik. Gesloten voor motorvoertuigen! Het witte bord met rode rand en de afbeelding van een Lada stond scheef, maar duidelijk zichtbaar in de berm bij Theehuis Rhijnauwen. Toch waren we doorgereden, op zoek naar een geschikte locatie in de ongerepte natuur. Achter ons volgden een Citroën C1 en de Maserati GranSport. Beide nodig voor filmopnamen.
Tussen Rijnsoever en Tolakkerlaan kwamen we de boswachter tegen. Een man van ongeveer veertig jaar, precies zoals je een boswachter zou casten. Rijdend in een witte pick-up van Staatsbosbeheer, met rokende pijp en op zijn kop een bruine hoed uit de erfenis van Steve Erwin. Hij zette zijn auto naast de onze, zodat we met elkaar konden spreken zonder uitstappen.
Dit was het moment waarop ons motto 'Wij van de televisie, wij mogen alles…' zou kunnen sneuvelen.
De boswachter had zijn raampje al open. Leve de frisse luchten. Geluidsman Eric drukte op de knop waarmee ook zijn raam automatisch zakte. De te smalle weg door het natuurgebied was versperd. Fietsers en voetgangers die hier vrij spel horen te krijgen, moesten halsbrekende toeren uithalen om hun weg te vervolgen. Opeens zag ik hoe druk het hier is op een doordeweekse middag.
"Goejn'dag" zei de boswachter met de pijp in zijn mond.
"Hallo."
Even bleef het stil. De boswachter was niet van plan om verder vragen te stellen. Het was duidelijk dat wij een verklaring moesten geven voor de aanwezigheid van auto's op dit fietspad door een natuurgebied.
"We zijn van de televisie." Ging de geluidsman verder. Hij wist ook wel dat dit een slap excuus was.
Tussen Rijnsoever en Tolakkerlaan kwamen we de boswachter tegen. Een man van ongeveer veertig jaar, precies zoals je een boswachter zou casten. Rijdend in een witte pick-up van Staatsbosbeheer, met rokende pijp en op zijn kop een bruine hoed uit de erfenis van Steve Erwin. Hij zette zijn auto naast de onze, zodat we met elkaar konden spreken zonder uitstappen.
Dit was het moment waarop ons motto 'Wij van de televisie, wij mogen alles…' zou kunnen sneuvelen.
De boswachter had zijn raampje al open. Leve de frisse luchten. Geluidsman Eric drukte op de knop waarmee ook zijn raam automatisch zakte. De te smalle weg door het natuurgebied was versperd. Fietsers en voetgangers die hier vrij spel horen te krijgen, moesten halsbrekende toeren uithalen om hun weg te vervolgen. Opeens zag ik hoe druk het hier is op een doordeweekse middag.
"Goejn'dag" zei de boswachter met de pijp in zijn mond.
"Hallo."
Even bleef het stil. De boswachter was niet van plan om verder vragen te stellen. Het was duidelijk dat wij een verklaring moesten geven voor de aanwezigheid van auto's op dit fietspad door een natuurgebied.
"We zijn van de televisie." Ging de geluidsman verder. Hij wist ook wel dat dit een slap excuus was.
"We zoeken een plek om opnamen te maken."
"Dan is het goed."
Het wij-van-de-televisie-motto bleek in dit natuurgebied, op een zonnige dag als deze, nog van kracht. De boswachter keek niet langer streng en haalde de pijp uit zijn mond.
"Als jullie maar rustig rijden!"
"Uiteraard!" Antwoordde Eric met een stalen smoel, voor hij verder reed.
Zou de boswachter zich later nog afgevraagd hebben wat een televisieploeg met een Maserati gaat doen op een afgelegen weggetje?
Rustig rijden…
"Dan is het goed."
Het wij-van-de-televisie-motto bleek in dit natuurgebied, op een zonnige dag als deze, nog van kracht. De boswachter keek niet langer streng en haalde de pijp uit zijn mond.
"Als jullie maar rustig rijden!"
"Uiteraard!" Antwoordde Eric met een stalen smoel, voor hij verder reed.
Zou de boswachter zich later nog afgevraagd hebben wat een televisieploeg met een Maserati gaat doen op een afgelegen weggetje?
Rustig rijden…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.