operatie

Bergen op Zoom. Nog even terug naar vrijdag de 13e. Je zal een fietsenrek hebben en alleen op deze dag bij een specialist terecht kunnen. Kom je met knikkende knieën bij de goede man, blijkt dat hij de behandelkamer heeft laten omtoveren tot een halve televisiestudio.
Het overkwam een vriendelijke meneer die voor de tweede keer in zijn leven ging wisselen. Bij gebrek aan krachtig natuurlijk materiaal kreeg hij een paar implantaten. Het fundament voor deze kunsttanden werd onder het toeziend oog van de camera's in zijn kaak geschroefd.
Een minicamera boven zijn hoofd, een grote professionele camera in de deuropening en een heel klein, gemeen lensje vlak boven de stoel voor extreme close-ups. Een onboard-camera noemden ze dat.
De tandarts zou een deskundige zijn op het gebied van implantaten, maar als je hem hoorde praten leek het alsof hij meer verstand had van autosport.
De man in de stoel had weinig keuze. Hij moest zich overgeven. Een flinke spuit met verdovend materiaal prikte in zijn tandvlees. Een dikke lip en dubbele tong waren het gevolg.
Uiteraard hadden ze de patiënt vooraf toestemming gevraagd voor het filmen van de ingreep, maar niemand kon precies overzien wat de gevolgen van deze opnamen waren. Hoe je het wend of keert, het leidt af. Natuurlijk concentreerde de specialist zich op het slagen van deze operatie, en zijn knappe assistente was voornamelijk bezig met het afzuigen van overtollig vocht, maar ze keken ondertussen ook op een monitor of de handelingen goed in beeld kwamen.
De enige die niet zag wat er allemaal gebeurde, dat was de patiënt. Hij keek recht in de felle tandartslamp. Alle anderen in de ruimte zagen een dun boortje diep in zijn kaak verdwijnen. Voorboren, noemde de deskundige dat. Daarna greep hij een dikkere boor om het gat groot genoeg te maken voor de eerste implantatenschroef.
Als je het ziet lijkt het allemaal simpel, maar flinke zweetdruppels stonden op het voorhoofd van de dokter. Zijn beschrijvend commentaar voor de film zouden mij als patiënt doodongelukkig hebben gemaakt. Soms kan je maar beter niet weten wat ze met je doen. Zeker als de specialist opeens een hartgrondig 'kut' roept en niet om de camera's te stoppen. Een momentje dat de montage van de operatie niet zal halen.
De patiënt bleek een toffe peer. Hij zal inmiddels een rotweekend achter de rug hebben met een bek vol hechtingen. Maar wie mooi wil worden moet pijn leiden. Ik hoop dat hij tv-korting heeft gekregen.

Na de operatie was ik blij met de frisse lucht buiten. Voor mij hoeven dit soort bloederige draaidagen niet zo nodig, maar ik ben te stoer om eerlijk toe te geven dat ik er slecht tegen kan. Bovendien is het maken van opnamen bij medische ingrepen ook goed voor me. De vorige keer ben ik na het filmen van een kijkoperatie bij een dikke man acuut op dieet gegaan en vijftien kilo afgevallen. Nu weet ik zeker dat ik de komende tijd mijn tanden heel grondig zal poetsen.