Wat een weblogverhaaltje los kan maken. In Hilversum is grote beroering ontstaan over mijn kerstpakketklaagzang. De directie van DutchView is voor spoedoverleg terug gekomen van reces, de verantwoordelijke voor de feestdozen werd met een stevig touw in het trappenhuis gesignaleerd en ik ben op het matje geroepen.
Het leek even dat zelfs de arme kindertjes in Afrika hun mening klaar hadden: 'Van zo'n bullebak wensen wij geen bijdrage. Dan lossen we het zelf wel op.' Lenie 't Hart hoefde ook niet zo nodig. Geen zeehond wil Chorizoworst of borrelnootjes.
Het leek even dat zelfs de arme kindertjes in Afrika hun mening klaar hadden: 'Van zo'n bullebak wensen wij geen bijdrage. Dan lossen we het zelf wel op.' Lenie 't Hart hoefde ook niet zo nodig. Geen zeehond wil Chorizoworst of borrelnootjes.
Collega's bleken onthutst. Heel DutchView is dol op port. De olijvenbakjes kunnen ook dienen als GSM-standaard, dus wat zeurde ik toch.
Ik ben ontslagen. Het nieuwe jaar beginnen ze met een schone lei. Er is geen plaats voor ondankbaar, verwend en verpest cameratuig.
Ik ben ontslagen. Het nieuwe jaar beginnen ze met een schone lei. Er is geen plaats voor ondankbaar, verwend en verpest cameratuig.
'Scrooge-op!' riep de baas toen ik door de verlaten gangen van het pand liep en me realiseerde dat ik afdroop. De trap was opeens hoger en steiler dan ik altijd had gedacht. Ik keek achter me, om te zien of er niet iemand liep die nog een zetje wilde geven. Bij de deur stonden Bob-Jan, Remie, Pim, Cor, Cees, Chris, Martin, Renato, Frank, Patrick en Peter hard te lachen. Allemaal met een grote rode doos onder de arm.
Ik geloof dat ik daarna wakker werd.
Ik geloof dat ik daarna wakker werd.
Het voordeel van zo'n mooie doos is dat je hem kandoorgeven en er uit halen wat je lekker vindt.
BeantwoordenVerwijderenJe kan er weer dingen aan toevoegen van je voorgaande kerst en hem weer doorgeven aan een verraste ontvanger (die niet bij Dutchview werkt) b.v je schoonmoeder!