defect

Utrecht. Aan het eind van de drukke winkeldag prutst een mannetje aan de betaalautomaat. Hij verwijst bezoekers van de parkeergarage naar een ander apparaat bij de uitgang. Daar staat inmiddels een lange rij.
Het Open NK Mopperen is begonnen. Mensen in alle geuren en kleuren willen liefst zo snel mogelijk dit hol van beton verlaten. Ze dragen tassen vol boodschappen. Enkelen zijn richting uitgang gereden, maar er kan geen auto meer uit.
Deze automaat doet het ook niet.
Vooral dames worden onrustig. Een pittige tante drukt op de groene knop van het uitrijdpaaltje en voor iemand kan reageren begint ze in plat Utrechts te schelden. Die zit. Het helpt in ieder geval niet; de parkeerwacht heeft nu helemaal geen zin meer om van zijn stoel te komen.
Onder Vredenburg wordt de polonaise van wachtende langer en langer. Iemand vraagt zich af of er nog een oplossing zal komen. Ik moet om haar lachen.
Dankzij deze weblog erger ik me tegenwoordig minder en kan ik enorm genieten van andermans boosheid. Het maakt me zelfs rustig. Overal zie ik een verhaal. Het opschrijven van irritaties werkt bovendien louterend.
Deze scène zou een prima uitgangspunt kunnen zijn voor een korte film. Chaos! Honderden mensen opgesloten in een naar benzinedamp ruikende, donkere parkeergarage.
Tuthola draaft naar de automaat waar ik vandaan kom. Haar zoontje van vijf moet in de rij blijven om hun plaats te bewaken. Een beetje angstig doet hij wat zijn moeder opdraagt. Papieren zakken van dure winkels worden aan zijn voeten gestald.
Ik wandel rustig achter de tiktiktik-hakjes aan. Meer uit nieuwsgierigheid dan uit oplossingsgerichtheid. Haast is zinloos in dit gekkenhuis. Bovendien ben ik benieuwd wanneer het uit de hand loopt.
De rij staat tot bovenaan de trap. Bij dit apparaat is iets mis met het mechanisme voor papiergeld. Chippen of contant accepteert de betaalautomaat nu wel.
Ik hoor volwassen mensen klagen dat ze meer moeten betalen, omdat ze al zo lang wachten. Welkom in Nederland. Iemand drukt op de informatieknop en krijgt de parkeerwacht weer aan de lijn. Die is niet getraind voor dit soort situaties en reageert onhandig.
Het duurt even, bij verschillende types slaan de stoppen door, maar uiteindelijk lukt het afrekenen.
Twee jongens in een Golfje ontsnappen door heel dicht achter een andere auto langs de slagboom te rijden. Het gaat net goed. Als ik daarna naar buiten rijd staat er nog steeds een lange rij klagende landgenoten bij het betaalpunt.
Heerlijk, dat Oudhollands zeuren en schelden op zaterdagmiddag. Het was weer een ontspannen weekend…