(klant)vriendelijk bedankt

De Meern. 'Wij bezorgen in de regio Utrecht alleen op dinsdag.' Zei een vriendelijke stem aan de andere kant van de lijn. Op deze manier dwong ze mij een vrije dag te nemen, als ik wilde dat het tafeltje bezorgd werd. We hadden toch al betaald, dus haar maakte het niet uit. Een andere dag was onmogelijk, maar dat hadden ze er niet bij gezegd toen wij het meubelstuk kochten.
Het zijn de kleine dingen waar ik narrig van kan worden. Klant is koning… Amehoela.

De firma Flexwebhosting stuurde een herinnering. Ik zou de rekening niet hebben betaald, maar iets in mijn grijze massa zei me dat ik onlangs twee bedragen heb overgemaakt. Daarbij had ik nog bedacht dat domeinnaambedrijven wel heel gemakkelijk geld verdienen.
Omdat ik toch thuis was even bellen met de administratie. Blijkt dat ze mij -geheel per ongeluk- twee keer hebben ingevoerd en dientengevolge heb ik ook twee rekeningen gekregen. Je zal maar even niet opletten, denk ik dan.

De Belastingdienst is mijn aangifte over 2005 kwijt. Ja, je hoort het goed. KWIJT. Het is verstuurd, tegelijk met de aangifte van mijn vriendin. Ik zou geld terug krijgen en genoeg om leuk van op vakantie te kunnen gaan, maar enige tijd geleden ontdekte ik dat dit bedrag nog steeds niet op mijn rekening stond.
Alweer een paar maanden geleden heeft mijn adviseur de aangifte opnieuw verzonden, maar tot op heden geen kick van de Belastingdienst.
Bij de belastingtelefoon zijn heel wat wachtende voor me. Als ik uiteindelijk een dame aan de lijn krijg, weet zij me te vertellen dat het nog tot juli kan duren voor mijn aangifte over 2005 in behandeling wordt genomen. Boos worden, zeuren, vriendelijk vragen of smeken, het heeft allemaal geen zin. Dit proces is met geen mogelijkheid te versnellen. Ze zijn inderdaad niet in staat om het leuker te maken…

De afgelopen zomer is een chemisch goedje op mijn auto terechtgekomen toen ik voor werk in het buitenland zat. Op het parkeerterrein van DutchView ENG kwamen zure druppels uit de lucht, die er waarschijnlijk door de buren, een etsfabriek, in geslingerd waren.
Niet alleen mijn auto zat onder de bruine spatten, ook de auto's van een stuk of tien collega's. Met poetsen was dit niet te verwijderen, mijn auto moest naar een erkend schoonmaak bedrijf. Zij hebben hele auto grondig gepoetst en gepolijst. Kosten ruim 300 euro.
Je raadt het al, de verzekering weigert te betalen, tenzij ik mijn no-claim wil opofferen. De firma in kwestie geeft niet thuis. Hun directeur beweert bij hoog en laag dat wij de boel belazeren, terwijl zijn hele gevel onder de bruine smurrie zit.
Vandaag heb ik mijn tweede boze brief geschreven. Nog even en ik zoek een jurist.

Oh ja, tot slot komt vandaag ook een douchewanddeskundige. Op die firma wachten wij al vanaf mei 2006. Een van de glazen delen is twee keer in de verkeerde afmeting geleverd en ook die fout wil niemand toegeven.

Het komt toevallig allemaal bij elkaar op een dag als deze. Maakt niet uit. Ik had toch niets beters te doen… Maar weet je waar ik nou verschrikkelijk kwaad om kan worden? Dat tegenwoordig bijna niemand meer het fatsoen in zijn donder heeft om het simpele woordje SORRY uit te spreken.