De Meern. Eind juni '94 liep mijn stageperiode bij AT5 af. Op slinkse wijze had ik het voor elkaar gekregen dat de directeur van de zender mij een contract voor drie dagen in de week aanbood. Bij de receptioniste lagen altijd memo's voor mensen die even buiten de deur waren. Ik had het mooie meisje er een briefje tussen laten leggen met de simpele tekst: 'Jan Rein, NOB terugbellen!'
Een half uur later stond er onder: 'NIET DOEN! Kom eerst bij mij langs, Ronald.'
Meer dan drie dagen kon ik niet werken, want ik moest nog afstuderen op de Hogeschool voor VHS in Sittard. Dat nam ik niet zo serieus, want de kansen bij AT5 waren veel aantrekkelijker, maar mijn ouders vonden dat ik de opleiding moest afmaken. Een belangrijker argument was het ontlopen van de dienstplicht die dat jaar werd afgeschaft.
In de zomer van 1994 had ik alle tijd om voor AT5 te werken en mocht ik mee (als geluidsman) tijdens de eerste grote buitenlandtrip van het station. We gingen voor Special Report naar Torremolinos, om reportages te maken over Amsterdammers op vakantie.
Dus was ik er bij toen Ton van Royen zijn legendarische reportage maakte over de luidruchtige familie uit Amsterdam-Oost, die zichzelf de familie Flodder noemde en er alles aan deed om ook zo over te komen. Hennie en Hannie met twaalf andere familieleden in een appartement in Torremolinos.
Vooral die Hennie was vreselijk. De man had de meest aanstekelijke lach die ik ooit gehoord heb. Hij lachte graag, om alles en vooral om zijn eigen grappen. Na een paar dagen werd je doodmoe van hem.
Ik zeker, want de man had een zendermicrofoontje en dus hoorde ik zijn gebulder de hele tijd op mijn koptelefoon. Zo heb ik ook ontdekt dat het vak geluidsman een bijzondere discipline is, waar iedere cameraman veel respect voor moet hebben.
In het kader van het 15 jarig bestaan van AT5 staat de reportage over de familie Schuster op de site van de jubilaris. Genomineerd als een van de leukste fragmenten uit de Schatkist van de Amsterdamse zender. Ik kon het niet nalaten om er nog eens naar te kijken.
In principe ging de reportage nergens over. Alleen een beetje dom lachen, zuipen en feesten, maar het was voor die tijd redelijk bijzondere televisie. Later kreeg je pas programma's als 'Het is hier fantastisch!' en 'Door het lint.'
De site met veel meer herinneringen uit mijn AT5-tijd is verleidelijk. Ik heb de neiging om uren lang naar allemaal filmpjes uit het archief te kijken. Misschien moet ik toch eens een begin maken met het overzetten op DVD van de grote doos op zolder, vol VHS-bandjes uit mijn beginjaren als cameraman.
Een half uur later stond er onder: 'NIET DOEN! Kom eerst bij mij langs, Ronald.'
Meer dan drie dagen kon ik niet werken, want ik moest nog afstuderen op de Hogeschool voor VHS in Sittard. Dat nam ik niet zo serieus, want de kansen bij AT5 waren veel aantrekkelijker, maar mijn ouders vonden dat ik de opleiding moest afmaken. Een belangrijker argument was het ontlopen van de dienstplicht die dat jaar werd afgeschaft.
In de zomer van 1994 had ik alle tijd om voor AT5 te werken en mocht ik mee (als geluidsman) tijdens de eerste grote buitenlandtrip van het station. We gingen voor Special Report naar Torremolinos, om reportages te maken over Amsterdammers op vakantie.
Dus was ik er bij toen Ton van Royen zijn legendarische reportage maakte over de luidruchtige familie uit Amsterdam-Oost, die zichzelf de familie Flodder noemde en er alles aan deed om ook zo over te komen. Hennie en Hannie met twaalf andere familieleden in een appartement in Torremolinos.
Vooral die Hennie was vreselijk. De man had de meest aanstekelijke lach die ik ooit gehoord heb. Hij lachte graag, om alles en vooral om zijn eigen grappen. Na een paar dagen werd je doodmoe van hem.
Ik zeker, want de man had een zendermicrofoontje en dus hoorde ik zijn gebulder de hele tijd op mijn koptelefoon. Zo heb ik ook ontdekt dat het vak geluidsman een bijzondere discipline is, waar iedere cameraman veel respect voor moet hebben.
In het kader van het 15 jarig bestaan van AT5 staat de reportage over de familie Schuster op de site van de jubilaris. Genomineerd als een van de leukste fragmenten uit de Schatkist van de Amsterdamse zender. Ik kon het niet nalaten om er nog eens naar te kijken.
In principe ging de reportage nergens over. Alleen een beetje dom lachen, zuipen en feesten, maar het was voor die tijd redelijk bijzondere televisie. Later kreeg je pas programma's als 'Het is hier fantastisch!' en 'Door het lint.'
De site met veel meer herinneringen uit mijn AT5-tijd is verleidelijk. Ik heb de neiging om uren lang naar allemaal filmpjes uit het archief te kijken. Misschien moet ik toch eens een begin maken met het overzetten op DVD van de grote doos op zolder, vol VHS-bandjes uit mijn beginjaren als cameraman.
http://15jaar.at5.nl/web/2007/03/02/ton-van-royen-met-hennie-en-hannie-in-spanje-1994/
Grrrrristus....ze zullen naast je wonen...
BeantwoordenVerwijderen