Haarlem. Omroeplanders zijn rock 'n roll. Alle mensen die in Hilversum werken zijn dynamisch, swingend, tegendraads, onweerstaanbaar mooi en vooral verre van burgerlijk. De gewonemensenwereld is bekrompen en saai.
Dacht ik...
Nu werk ik al wat langer bij de televisie en weet ik beter. De drang naar spanning en sensatie is tijdelijk. Alleen jong Hilversum is snel en wild. In de meeste gevallen slaat de treurigheid toe als de dames en heren ongeveer 35 jaar zijn. Een enkele uitzondering daargelaten.
Neem bijvoorbeeld het grijze busje waarin vanmorgen drie hippe televisiemakers van Hilversum naar Haarlem reden. Twee jonge vaders en één aanstormend talent op dat gebied. De laatste hoorde de ervaringsdeskundigen uit.
Vanaf Weesp ging het gesprek uitsluitend over bevallen. Niks auto's, voetbal, politiek, reizen, nieuwe camera's of fotomodelmeisjes, maar babypraat alsof de vriendinnen van mijn liefje bij elkaar zaten.
Bedklossen, indalen, kompressen, weeën, kraammatrassen en bloederige placenta's.
Nooit geweten dat je het zo lang over de nageboorte kan hebben. Met mannen! En ik wist al helemaal niet dat ik dit een interessant thema zou kunnen vinden.
Wat doe je met de placenta? Nog nooit over nagedacht.
Weggooien zou ik zeggen, tot ik hoorde dat een stel het in de vriezer bewaart. Geen idee waarvoor. Anderen hebben de moederkoek in de tuin begraven en er een boompje op geplant. Symbolisch. Een radiopresentator heeft het opgegeten. Of moet je het aan de hond (van de buren) voeren, zodat deze een speciale band krijgt met het kindje. Wat is de norm?
Gelukkig is de vriendin van Cees verloskundige en dus überdeskundige op het gebied van kraampraat. Ze werd gebeld, op de speaker, en stelde me gerust. De placenta gooi je normaalgesproken in een vuilniszak. Liefst een dubbele tegen het lekken. En met hetzelfde gemak gooi je het in de afvalbak.
Ik moest lachen om mezelf terwijl ik even in de binnenspiegel keek. Nu al bloednerveus. En nog zoveel te doen. Een matje in de auto leggen bijvoorbeeld, zodat de bekleding niet nog viezer wordt als daar per ongeluk de vliezen breken…
De mannen van de wereld waren al in Haarlem, lang voor we uitgesproken waren. Gelukkig moesten we ook nog terug naar Hilversum.
Dacht ik...
Nu werk ik al wat langer bij de televisie en weet ik beter. De drang naar spanning en sensatie is tijdelijk. Alleen jong Hilversum is snel en wild. In de meeste gevallen slaat de treurigheid toe als de dames en heren ongeveer 35 jaar zijn. Een enkele uitzondering daargelaten.
Neem bijvoorbeeld het grijze busje waarin vanmorgen drie hippe televisiemakers van Hilversum naar Haarlem reden. Twee jonge vaders en één aanstormend talent op dat gebied. De laatste hoorde de ervaringsdeskundigen uit.
Vanaf Weesp ging het gesprek uitsluitend over bevallen. Niks auto's, voetbal, politiek, reizen, nieuwe camera's of fotomodelmeisjes, maar babypraat alsof de vriendinnen van mijn liefje bij elkaar zaten.
Bedklossen, indalen, kompressen, weeën, kraammatrassen en bloederige placenta's.
Nooit geweten dat je het zo lang over de nageboorte kan hebben. Met mannen! En ik wist al helemaal niet dat ik dit een interessant thema zou kunnen vinden.
Wat doe je met de placenta? Nog nooit over nagedacht.
Weggooien zou ik zeggen, tot ik hoorde dat een stel het in de vriezer bewaart. Geen idee waarvoor. Anderen hebben de moederkoek in de tuin begraven en er een boompje op geplant. Symbolisch. Een radiopresentator heeft het opgegeten. Of moet je het aan de hond (van de buren) voeren, zodat deze een speciale band krijgt met het kindje. Wat is de norm?
Gelukkig is de vriendin van Cees verloskundige en dus überdeskundige op het gebied van kraampraat. Ze werd gebeld, op de speaker, en stelde me gerust. De placenta gooi je normaalgesproken in een vuilniszak. Liefst een dubbele tegen het lekken. En met hetzelfde gemak gooi je het in de afvalbak.
Ik moest lachen om mezelf terwijl ik even in de binnenspiegel keek. Nu al bloednerveus. En nog zoveel te doen. Een matje in de auto leggen bijvoorbeeld, zodat de bekleding niet nog viezer wordt als daar per ongeluk de vliezen breken…
De mannen van de wereld waren al in Haarlem, lang voor we uitgesproken waren. Gelukkig moesten we ook nog terug naar Hilversum.
Zorg maar dat die clico leeg is, want daar verdwijnt nog veel meer rotzooi in dan alleen die bloederige placenta....hahaha
BeantwoordenVerwijderen