orde, rust en reinheid

De Meern. Ik heb last van nesteldrang. Maar al tien jaar of langer. Trouwe lezers van deze weblog kennen inmiddels het probleem van mijn opruimneurose. Vandaag was het weer zo ver. De combinatie van lentekriebels en rotzooi spoorden me aan tot een grote schoonmaak.
In huis hebben we twee werkplekken. De voorkamer op de eerste verdieping en onze machtig mooie zolder. Die laatste ruimte is ingepikt door mijn vriendin, hoewel ze zegt dat ik er ook welkom ben. Zij zit meestal beneden op de bank, maar overal waar ze werkt laat ze papieren achter. Kennelijk onvermijdelijk als je in het onderwijs werkt.
Ik heb behoefte aan een hoekje voor mezelf. Een plek die ik kan inrichten zoals ik wil en waar ik alles kan opruimen volgens de richtlijnen van een echte Hettinga. Cd's op alfabet, papieren op keurige stapeltjes, boeken en ordners strak op rij in de kast. Daar wordt mijn lieve lief net zo nerveus van als ik van chaos.
Sinds een week is het bureau op zolder klaar en hoeven we de werkkamer niet langer te delen. Wat mij betreft is dat een verademing en de verhuizing van haar spulletjes ging dan ook niet snel genoeg. Eindelijk kon ik orde scheppen en van mijn kamertje mijn kamertje maken.
De klok die ik een jaar geleden van Marco en Rilana kreeg heb ik aan de muur gespijkerd. Mijn wereldkaart, met opschepperige prikkertjes in alle werelddelen, hangt. En ook de ingelijste foto met handtekening van Mick Jagger heeft een prominent plekje gekregen. Zo verjaag ik de vrouw des huizes uit het mannenkamertje.
Mijn boeken, mijn bos toegangskaartjes, pasjes en overige accreditaties. Mijn pak internationaal papiergeld aan een koordje. Mijn linkshandige schaar in het blikje Campbell's Tomato Soup, dat dient als Warholpennenbak. Mijn fotocamera, videocamera, telefoon, ladertjes, computers en zelfs de namaak Oscar hebben een keurig uitgekiende positie. Zelfs het kleine Boedhabeeldje, dat Rob en Renske zo op mij vonden lijken, staat op de vensterbank. Afgestoft en wel.
Kilo's afval heb ik weggedonderd. Met name boeken, folders en tijdschriften waarin ik nooit gekeken heb. Ook pakken papier met achterhaalde berichten, lege enveloppen, oude callsheets of betaalde rekeningen.
Weg, weg, weg! Opgeruimd staat netjes.
Het duurde even, maar vanaf nu is mijn territorium weer afgebakend. Dit kamertje ziet er ongeveer uit zoals het jaren was op de flat in Amsterdam. Hier voel ik me thuis en zo heb ik een heel vrolijk pasen…