Maastricht. Het complete productieteam van The Phone strijkt neer in Limburg. Na Amsterdam, Rotterdam, Haarlem, Utrecht en Den Haag is de Maastricht het decor voor een nieuwe aflevering van The Phone. Wekenlang is de opname minutieus voorbereid. De bedenkers van het programma hebben prachtige locaties gevonden en hard gewerkt aan een waterdicht draaiboek. Niets wordt aan toeval overgelaten.
Met het uitgebreide scenario zijn de regisseurs en een productieploeg aan de slag gegaan. Er moet in korte tijd ontzettend veel worden georganiseerd voor de opnamen daadwerkelijk kunnen beginnen. Van toestemming om met een helikopter boven de stad te vliegen tot een theatervoorstelling die door de kandidaten onderbroken wordt. Dure auto's en boten, de medewerking van locatiebeheerders en licht aan het eind van een tunnel. Productioneel is het een heftige klus.
In alle vroegte zijn de cameraploegen uit Hilversum vertrokken. Een paar jongens zijn vooruit gereisd om minicamera's te installeren op verschillende posities in de stad. Ook plaatsen zij lampen in een mergeltunnel, zodat de kandidaten straks te zien zijn als ze hier een opdracht uitvoeren.
De logistiek is buitengewoon complex. Alle camera's hebben meerdere posities. Die zijn uitgebreid beschreven in een draaiboek. Van handeling tot handeling staat vast welke camera- en geluidsman zorgt voor de registratie en wat te doen als de kandidaten een andere richting kiezen.
Er is een soort basiskamp waar een opnameleider zit die met cameramensen, technici, de mensen in de helikopter, regisseurs en alle locatieproducers communiceert. Hoge heren bepalen wanneer de presentator moet ingrijpen.
Bij 'mission control' in Centre Ceramique begint de dag met een uitgebreide regiebespreking. Koffie en broodjes. Daarna worden de laatste voorbereidingen getroffen. Iedereen pakt zijn spullen en neemt haastig de eerste posities in. De tijd dringt; ieder moment kan de telefoon over gaan.
Op straat verplaatsen de meeste eenheden zich op brommertjes. Dit is bijna een militaire operatie. Er is natuurlijk niet genoeg budget om oneindig veel camera's, geluidsmensen, producers en regisseurs in te zetten, dus haalt iedereen het onderste uit de kan. Het is ook voor alle medewerkers van The Phone een spel om overal op tijd te zijn. En het regent in Maastricht dus is het glad in de bochten.
Mensen op straat verbazen zich vooral over de helikopter die een paar uur rondjes draait boven de Maas. Een snelle speedboot vaart onder de Servaasbrug door. Overal hollen cameramensen. De geluidsman heeft het zwaar. Hij kan niet op een brommer in verband met storing op zijn zenders en moet zelf fietsen. Als de kandidaat plotseling in een taxi springt hangt hij met 70 kilometer per uur aan een volgauto. Indiana Jones voor televisiemakers.
De kandidaten hebben de eerste afleveringen op televisie gezien en weten wat ze kunnen verwachten. Toch valt het vies tegen. Ze worden behoorlijk op de proef gesteld. Maar zij zijn niet de enigen die zweten. De zogenaamde Spy trekt zijn trui uit. Het natte kledingstuk blijft achter in de witte poeder van een verlaten Sphinxfabriek. Geen medewerker van dit programma ruikt aan het eind van de dag naar bloemen.
Wat er verder gebeurt in Maastricht zie je over een paar weken op televisie. Het is de vraag of de deelnemers op tijd bij een koffertje met geld zijn. Vier camera's komen op het eindpunt bij elkaar. Allemaal gefocust op de reacties van twee vermoeide kandidaten. Die zijn blij of hevig teleurgesteld, maar voor ze contact kunnen zoeken met de programmamakers zijn de camera's alweer verdwenen.
The Phone rinkelt niet meer. Over een week gaat hij pas opnieuw over. Dan is de hele ploeg in een andere stad. En ik weet welke, maar zeg het niet...
Met het uitgebreide scenario zijn de regisseurs en een productieploeg aan de slag gegaan. Er moet in korte tijd ontzettend veel worden georganiseerd voor de opnamen daadwerkelijk kunnen beginnen. Van toestemming om met een helikopter boven de stad te vliegen tot een theatervoorstelling die door de kandidaten onderbroken wordt. Dure auto's en boten, de medewerking van locatiebeheerders en licht aan het eind van een tunnel. Productioneel is het een heftige klus.
In alle vroegte zijn de cameraploegen uit Hilversum vertrokken. Een paar jongens zijn vooruit gereisd om minicamera's te installeren op verschillende posities in de stad. Ook plaatsen zij lampen in een mergeltunnel, zodat de kandidaten straks te zien zijn als ze hier een opdracht uitvoeren.
De logistiek is buitengewoon complex. Alle camera's hebben meerdere posities. Die zijn uitgebreid beschreven in een draaiboek. Van handeling tot handeling staat vast welke camera- en geluidsman zorgt voor de registratie en wat te doen als de kandidaten een andere richting kiezen.
Er is een soort basiskamp waar een opnameleider zit die met cameramensen, technici, de mensen in de helikopter, regisseurs en alle locatieproducers communiceert. Hoge heren bepalen wanneer de presentator moet ingrijpen.
Bij 'mission control' in Centre Ceramique begint de dag met een uitgebreide regiebespreking. Koffie en broodjes. Daarna worden de laatste voorbereidingen getroffen. Iedereen pakt zijn spullen en neemt haastig de eerste posities in. De tijd dringt; ieder moment kan de telefoon over gaan.
Op straat verplaatsen de meeste eenheden zich op brommertjes. Dit is bijna een militaire operatie. Er is natuurlijk niet genoeg budget om oneindig veel camera's, geluidsmensen, producers en regisseurs in te zetten, dus haalt iedereen het onderste uit de kan. Het is ook voor alle medewerkers van The Phone een spel om overal op tijd te zijn. En het regent in Maastricht dus is het glad in de bochten.
Mensen op straat verbazen zich vooral over de helikopter die een paar uur rondjes draait boven de Maas. Een snelle speedboot vaart onder de Servaasbrug door. Overal hollen cameramensen. De geluidsman heeft het zwaar. Hij kan niet op een brommer in verband met storing op zijn zenders en moet zelf fietsen. Als de kandidaat plotseling in een taxi springt hangt hij met 70 kilometer per uur aan een volgauto. Indiana Jones voor televisiemakers.
De kandidaten hebben de eerste afleveringen op televisie gezien en weten wat ze kunnen verwachten. Toch valt het vies tegen. Ze worden behoorlijk op de proef gesteld. Maar zij zijn niet de enigen die zweten. De zogenaamde Spy trekt zijn trui uit. Het natte kledingstuk blijft achter in de witte poeder van een verlaten Sphinxfabriek. Geen medewerker van dit programma ruikt aan het eind van de dag naar bloemen.
Wat er verder gebeurt in Maastricht zie je over een paar weken op televisie. Het is de vraag of de deelnemers op tijd bij een koffertje met geld zijn. Vier camera's komen op het eindpunt bij elkaar. Allemaal gefocust op de reacties van twee vermoeide kandidaten. Die zijn blij of hevig teleurgesteld, maar voor ze contact kunnen zoeken met de programmamakers zijn de camera's alweer verdwenen.
The Phone rinkelt niet meer. Over een week gaat hij pas opnieuw over. Dan is de hele ploeg in een andere stad. En ik weet welke, maar zeg het niet...
Ik vroeg me af hoe de zenders van de microfoons worden geplaatst, want nagenoeg overal is de geluidssterkte gelijk! Worden ze letterlijk overal in de stad geplaatst d.m.v. niervormige microfoons o.i.d.?
BeantwoordenVerwijderen