Van 1995 tot 2005 woonde ik in de Amsterdamse wijk Slotervaart. Net buiten de ringweg A10 en nog voor het spoor van Sloterdijk naar Schiphol. Om precies te zijn in een van de flats in de Maassluisstraat. Dat is een zijstraat van de Vlaardingenlaan en dus dicht bij de school waar een week geleden een leerling werd doodgestoken. Het Allebéplein, dat nu door rellen in het nieuws is en waar vandaag een camerawagen van mijn collega's werd bekogeld met een stoeptegel, ligt daar niet in de buurt.
Die school en het plein liggen hemelsbreed bijna twee kilometer uit elkaar. Eigenlijk in twee verschillende buurten. De school ligt bij het Delflandplein; het politiebureau vind je aan de andere kant van het World Fashion Centre. Dit grote witte gebouw met daarvoor een enorm parkeerterrein en de hoger gelegen Cornelis Lelylaan delen Slotervaart in tweeën. Ik heb altijd gevonden dat het beruchte Agust Allebéplein niet in 'mijn' buurt was. Daar kwam ik zelden, omdat het te ver weg was.
Tien jaar lang heb ik zonder serieuze problemen in Slotervaart gewoond. Twee of drie keer is op het parkeerterrein bij de flat een ruitje van mijn auto ingetikt, maar zoiets gebeurt ook in de keurige nieuwbouwwijk waar ik nu woon. Echt overlast van hangjongeren heb ik zelf nooit gehad.
Een tijd lang stonden groepjes jongens met oude BMW's op het parkeerterrein. Ik noemde ze 'de dealertjes', omdat ik eens laat op de avond vanuit mijn appartement getuige was van hun arrestatie. Of ze echt iets illegaals deden weet ik natuurlijk niet. Storend was ik zelf toen ik een keer -in licht beschonken toestand- vanaf een donker balkon met mijn supersoaker een enorme plens water op de voorruit van hun auto schoot. Die gastjes schrokken zich kapot en vonden het niet grappig. Ik ben even blijven zitten met het licht uit.
Slotervaart is geen gezellige wijk. Zelf had ik daar geen moeite mee, maar mijn vriendin voelde zich er 's avonds niet op haar gemak. Dat kan ik wel begrijpen. Er staan vooral flats en daarin wonen niet de mensen die van hun leefomgeving iets maken. Het straatbeeld is sober, verouderd en als je groen ziet, dan zijn het vaak dichte struiken. Voor de jeugd is er weinig te beleven. Het is niet bepaald een buurt waar je voor de gezelligheid een blokje om gaat. In mijn herinnering is alles er grauw.
Ik vond het nooit leuk om te vertellen dat ik net buiten de ring woonde. Mijn buren in de flat kende ik niet en zelf heb ik er ook helemaal niks aan bijgedragen om Slotervaart of zelfs mijn eigen appartement een beetje vrolijker te maken. Toch kijk ik met veel plezier terug op mijn Amsterdamse periode. Dat heeft alleen niks met de buurt waar ik woonde te maken.
Die school en het plein liggen hemelsbreed bijna twee kilometer uit elkaar. Eigenlijk in twee verschillende buurten. De school ligt bij het Delflandplein; het politiebureau vind je aan de andere kant van het World Fashion Centre. Dit grote witte gebouw met daarvoor een enorm parkeerterrein en de hoger gelegen Cornelis Lelylaan delen Slotervaart in tweeën. Ik heb altijd gevonden dat het beruchte Agust Allebéplein niet in 'mijn' buurt was. Daar kwam ik zelden, omdat het te ver weg was.
Tien jaar lang heb ik zonder serieuze problemen in Slotervaart gewoond. Twee of drie keer is op het parkeerterrein bij de flat een ruitje van mijn auto ingetikt, maar zoiets gebeurt ook in de keurige nieuwbouwwijk waar ik nu woon. Echt overlast van hangjongeren heb ik zelf nooit gehad.
Een tijd lang stonden groepjes jongens met oude BMW's op het parkeerterrein. Ik noemde ze 'de dealertjes', omdat ik eens laat op de avond vanuit mijn appartement getuige was van hun arrestatie. Of ze echt iets illegaals deden weet ik natuurlijk niet. Storend was ik zelf toen ik een keer -in licht beschonken toestand- vanaf een donker balkon met mijn supersoaker een enorme plens water op de voorruit van hun auto schoot. Die gastjes schrokken zich kapot en vonden het niet grappig. Ik ben even blijven zitten met het licht uit.
Slotervaart is geen gezellige wijk. Zelf had ik daar geen moeite mee, maar mijn vriendin voelde zich er 's avonds niet op haar gemak. Dat kan ik wel begrijpen. Er staan vooral flats en daarin wonen niet de mensen die van hun leefomgeving iets maken. Het straatbeeld is sober, verouderd en als je groen ziet, dan zijn het vaak dichte struiken. Voor de jeugd is er weinig te beleven. Het is niet bepaald een buurt waar je voor de gezelligheid een blokje om gaat. In mijn herinnering is alles er grauw.
Ik vond het nooit leuk om te vertellen dat ik net buiten de ring woonde. Mijn buren in de flat kende ik niet en zelf heb ik er ook helemaal niks aan bijgedragen om Slotervaart of zelfs mijn eigen appartement een beetje vrolijker te maken. Toch kijk ik met veel plezier terug op mijn Amsterdamse periode. Dat heeft alleen niks met de buurt waar ik woonde te maken.
Onder de Ring A10 (West) en boven het spoor. Dat vormt een strook van een paar honderd meter breed. Links daarin de Delflandpleinbuurt met het ROC (1) en mijn oude flat (2). Dan er tussen in het World Fashion Centre (3) en de 'hoge' Cornelis Lelylaan (4). Helemaal rechts het August Allebéplein (5). Slotervaart is in mijn ogen niet één wijk...
(foto: Google Earth)
'mijn' flat in Slotervaart (foto: Rob Keeris)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.