zaterdag 8 maart 2008

zuigkracht

Utrecht. ‘Ik heb een probleem’, zei een vriendelijke, doch zenuwachtige jongeman tegen het meisje van de elektronicawinkel. Ze keek hem met grote ogen aan, terwijl hij de doos van een stofzuiger op de balie zette. Het was een splinternieuwe Miele. De verpakking zag er uit alsof deze nog niet open was geweest.
‘Onze stofzuiger heeft het begeven en dus heb ik gisteren snel een nieuwe gekocht. Maar, je raadt het nooit, toen ik thuis kwam had mijn vriendin ook een stofzuiger gekocht.’
Dat hij loog leek mij evident. Ik zag het ook aan zijn houding. Hier moest een heel ander verhaal aan ten grondslag liggen. Natuurlijk had zijn vriendin niet ook een nieuwe stofzuiger gekocht. Wat een slappe smoes was dat.
Ze was misschien boos geworden, omdat hij de aankoop zonder overleg had gedaan. Of ze had de Miele afgekeurd vanwege de kleur. Zoiets. Maar wat hij hier vertelde sloeg nergens op.
‘Heeft U de bon nog?’ hoorde ik de verkoopster vragen terwijl ze de doos inspecteerde. Hij knikte gretig en grabbelde in zijn jaszak.
‘Dan krijgt U het geld terug.’
De jongen was duidelijk opgelucht. Op dat moment was mijn plaatje compleet. Hier stond een man die thuis niks te zeggen heeft. Lulletje rozenwater. Hij was teruggestuurd met de stofzuiger die vol goede bedoelingen was aangeschaft. Niet omdat zijn vriendin last zou hebben van de grote draaicirkel, een te kleine zak, gebrek aan zuigkracht of de beperkte lengte van het snoer; zij zoog toch niet.
Ik keek naar de stapel stofzuigers naast de kassa en zag dat dit type in de aanbieding was voor tweehonderd euro. Best veel voor zo’n apparaat. Het leek me aannemelijk dat de partner van de klant voor mij het apparaat te duur had gevonden. Al was dit bij lange na niet de duurste stofzuiger uit het assortiment; hij had op zijn kop gehad. Zo zag het er uit.
Nou krijgen alle mannen wel eens op hun donder, maar deze slapjanus was weer in de auto gestapt en kwam met hangende pootjes terug in de elektronicawinkel. Nu had hij mazzel dat dit concern rekening hield met zijn soort. Er kwam tweehonderd euro uit de kassa, meneer stak het geld in zijn zak en liep triomfantelijk de winkel uit.

En toen was het mijn beurt. Ik was ook op zoek naar een nieuwe stofzuiger. De dame adviseerde me uiteindelijk dezelfde Miele. Als ik niet beter wist had ik deze gelijk gekocht.

1 opmerking:

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.