Makkum. Makkum maakt zich op voor de generale repetitie. Morgenvroeg komt de Koningin op bezoek en niets wordt aan toeval overgelaten. De complete NOS/dutchView ploeg is er klaar voor. Bijna alles werkt. Nu wordt gekeken of de gekozen cameraposities juist zijn.
Kilometers kabel zijn uitgerold voor beeld en geluid. Langs de route, die de Koninklijke familie morgen zal volgen, staan negen camera’s. Zes vaste camera’s, waarvan er twee dubbele posities hebben. Voor ’t Posthuus staat een gigantische hoogwerker. Er is een camera ingebouwd in een radiografisch bestuurbaar bootje en er zijn twee draadloze handcamera’s die de hele route zullen coveren. Eentje zal op gepaste afstand voor de Koningin uit lopen, de ander blijft bij de groep prinsen en prinsessen. Gekscherend hebben we het over motor 1 en motor 2, de kopgroep en het peloton.
Op de dijk staat naast de Burgemeester een mevrouw met een wit hoedje. Het lijkt mij geen heel duur hoedje. Deze dame is dan ook maar Koningin voor één middag. In haar hand heeft ze zelfs een tuttig bosje bloemen. Naast haar de burgemeester en heren van het organisatie comité. Die zijn een tikkeltje nerveus, want dit zijn belangrijke momenten.
Ook loopt er inmiddels een grote groep brede heren in pak over het parkoers. Het zijn de beveiligers die komen verkennen. Nu lachen ze nog. Morgen kijken ze streng en serieus.
Maar wat ons betreft draait alles om die dame met het witte hoedje. Wie het is en waar ze vandaan komt wordt me niet helemaal duidelijk. Ze heeft zich in ieder geval goed ingeleefd in haar rol. Als volleerd Koningin zwaait ze naar de schoolkinderen uit de buurt. Hier en daar stopt ze om langs de route een praatje te maken en ze laat zich geduldig informeren over de activiteiten door de trotse burgemeester.
Camera’s, fotografen en razende reporters draaien om haar heen. Lokale hotemetoten lopen mee. Daar achter een lang lint van nieuwsgierige Friezen. Het is net echt. Alleen ligt het tempo van de stand-in koningin hoger dan dat van de echte. Dat is in ieder geval te hopen, want binnen drie kwartier heeft ze de achthonderd meter door Makkum afgelegd. Het mag morgen wel iets langer duren.
Kilometers kabel zijn uitgerold voor beeld en geluid. Langs de route, die de Koninklijke familie morgen zal volgen, staan negen camera’s. Zes vaste camera’s, waarvan er twee dubbele posities hebben. Voor ’t Posthuus staat een gigantische hoogwerker. Er is een camera ingebouwd in een radiografisch bestuurbaar bootje en er zijn twee draadloze handcamera’s die de hele route zullen coveren. Eentje zal op gepaste afstand voor de Koningin uit lopen, de ander blijft bij de groep prinsen en prinsessen. Gekscherend hebben we het over motor 1 en motor 2, de kopgroep en het peloton.
Op de dijk staat naast de Burgemeester een mevrouw met een wit hoedje. Het lijkt mij geen heel duur hoedje. Deze dame is dan ook maar Koningin voor één middag. In haar hand heeft ze zelfs een tuttig bosje bloemen. Naast haar de burgemeester en heren van het organisatie comité. Die zijn een tikkeltje nerveus, want dit zijn belangrijke momenten.
Ook loopt er inmiddels een grote groep brede heren in pak over het parkoers. Het zijn de beveiligers die komen verkennen. Nu lachen ze nog. Morgen kijken ze streng en serieus.
Maar wat ons betreft draait alles om die dame met het witte hoedje. Wie het is en waar ze vandaan komt wordt me niet helemaal duidelijk. Ze heeft zich in ieder geval goed ingeleefd in haar rol. Als volleerd Koningin zwaait ze naar de schoolkinderen uit de buurt. Hier en daar stopt ze om langs de route een praatje te maken en ze laat zich geduldig informeren over de activiteiten door de trotse burgemeester.
Camera’s, fotografen en razende reporters draaien om haar heen. Lokale hotemetoten lopen mee. Daar achter een lang lint van nieuwsgierige Friezen. Het is net echt. Alleen ligt het tempo van de stand-in koningin hoger dan dat van de echte. Dat is in ieder geval te hopen, want binnen drie kwartier heeft ze de achthonderd meter door Makkum afgelegd. Het mag morgen wel iets langer duren.
het blijft lastig: "ten alle tijden", "te allen tijden" , "te allen tijde" , of toch maar gewoon "altijd" , "de hele tijd", "de godganselijke tijd" ? Ben ik nu een azijnpisser?? Groetjes uit Karumba (zou ook op je verlanglijstje moeten staan !)
BeantwoordenVerwijderen@Jan,
BeantwoordenVerwijderenHelemaal weglaten is misschien nog het sterkst. Dank voor de opmerking. Dit zie ik als opbouwende kritiek. Is altijd, ten alle tijden, te alle tijden en nu ook welkom. Waar dan ook vandaan.