ali

De Meern. Ali is een jongen uit Den Haag. Hij is een jaar of 25. Getrouwd, vader van een klein kindje en in het dagelijks leven taxichauffeur. Zijn ouders komen uit Marokko. Ik denk dat Ali in Nederland is geboren. Anders is hij hier op zeer jonge leeftijd komen wonen. 
Ik mocht, alweer een paar weken geleden, voor een televisieprogramma achter Ali aanrennen. Zo heb ik hem niet goed leren kennen, maar ik zag wel al snel dat het een geschikte gast is. Hij heeft humor, manieren en hij kan het leven goed relativeren. Dat laatste is maar goed ook. 
Ga eens een paar uur in het kielzog van een jongen met Marokkaans uiterlijk lopen en je weet hoe treurig het is gesteld met Nederland. Er wordt wat afgediscrimineerd en beledigd. De vooroordelen vliegen om je oren. We maken voor het gemak geen enkel onderscheid meer tussen de welbekende kut-Marokkaan en gewone mensen zoals jij en ik.
Niet alleen de simpele Nederlander weet zich tegenwoordig niet meer te gedragen, ook hoger opgeleide landgenoten zijn zo intolerant als de pest. Het maakt niet uit of je in je omgeving last van Marokkanen hebt of niet; we lopen er massaal met een grote boog omheen. Het is alsof elke Marokkaan een enge besmettelijke ziekte onder de leden heeft.
Ali heeft daar de hele dag last van. Inmiddels is hij er zo aangewend dat hij het, tot mijn grote verbazing, niet meer vreemd vindt als mensen hem niet willen helpen. Een lift -in geval van nood- kan hij bijvoorbeeld wel schudden. 
Ali kan er gelukkig ook om lachen. Maar als ik een Marokkaans uiterlijk had en overal met de nek werd aangekeken, ging ik zeker weten rebelleren. Als solliciteren eigenlijk geen zin had, omdat ik altijd op basis van vooroordelen werd afgewezen, dan zou ik heel boos worden. Als ik zomaar als een paria werd behandeld, dan zou ik ook als een hond van me af gaan bijten. 
Het is eigenlijk een wonder dat lang niet alle Marokkanen dat doen.
Mijn observaties, na een dag filmen, waren in ieder geval schokkend. Het is een grof schandaal. En volgens mij is het voor een groot deel de schuld van types als Wilders en Verdonk. Zij maken de situatie in ons land niet beter, maar veel slechter. 
Een paar dagen geleden zag ik Rita bij Pauw&Witteman. Er kwam geen zinnig woord uit. Wel vlogen de stoppen er gelijk uit bij het woord Marokkaan. Met een concrete oplossing kwam ze natuurlijk niet. Het enige wat zij kan roepen is: ‘Keihard aanpakken.’ Alsof we dat niet al lang doen. En zij noemt zichzelf Trots op Nederland. Ik schaam me diep. Of die Wilders met zijn partij voor de vrijheid. In mijn ogen is vrijheid een gevoel dat we allemaal mogen hebben. 
Ook Ali.
En daarom lanceer ik bij deze het volgende programma-idee: Laten we zowel Wilders als Verdonk een week lang door de makers van Koefnoen transformeren tot Marokkaan. Als een soort Günter Wallraff en zijn vriendin moeten ze een week lang serieus integreren in onze samenleving. Ondertussen gedragen wij Nederlanders ons op de manier zoals we het de laatste jaren gewend zijn. Zet er een berg verborgen camera’s op en je hebt confronterende televisie. 
Ik weet zeker dat Geert en Rita binnen de kortste keren een hekel aan zichzelf krijgen...