De Meern. De vorige week zadelde ik jullie op met mijn luxeprobleem. Ik schreef dat ik naar de Noordpool kon of voor The Phone naar Amerika. Op dit verhaal is meer dan gemiddeld gereageerd en ik ben er best veel over aangesproken. De keuze leek voor iedereen simpel. Behalve voor mij.
Ondertussen is het ei gelegd. Ik heb niet voor de meest voor de hand liggende optie gekozen. Het visum voor Rusland en de papieren voor de reis richting Nova Zembla staan inmiddels op naam van een andere cameraman. Eén ding zeker: Ik ga -begin augustus- niet met mijn vriend Arjan Nieuwenhuizen naar het Buys Ballot eiland.
Wat ik wel ga doen is nog even de vraag. Het antwoord moet komen uit Los Angeles, waar momenteel stevig wordt gediscussieerd over de budgetten voor een Amerikaanse serie van The Phone. Het plan is om, met mijn gezinnetje, voor een paar weken naar de Verenigde Staten te verhuizen. Maar dan moeten die gasten van MTV wel met een concreet voorstel komen.
Ik heb voor The Phone gekozen, omdat dit programma de afgelopen twee jaar mijn kindje is geworden. Ik wil meemaken hoe ze dit format in Amerika onderhanden nemen. Liefst draai ik zelf een paar afleveringen.
Het is wat mij betreft de ultieme droom.
Dat ik de Noordpool rustig verder laat smelten zal misschien niet iedereen begrijpen, maar gelukkig hebben de mensen die ik teleur moest stellen wel enig begrip getoond. Logisch, want we hebben het hier over ware televisievrienden. De mooiste bijkomstigheid van dit onmogelijke dilemma is dat ik weer eens heb ontdekt, dat er ook in Hilversum mensen met gevoel, begrip en inlevingsvermogen rondlopen. In ieder geval ééntje.
Nu is het, zoals gezegd, wachten op Amerika. De radiostilte bevalt me absoluut niet. Het zal toch niet gebeuren dat de hele planning straks een maand wordt opgeschoven? Dat het project helemaal wordt afgeblazen of dat ze mij bij nader inzien toch niet nodig hebben...
Ik heb toch niet de verkeerde keuze gemaakt???
Ondertussen is het ei gelegd. Ik heb niet voor de meest voor de hand liggende optie gekozen. Het visum voor Rusland en de papieren voor de reis richting Nova Zembla staan inmiddels op naam van een andere cameraman. Eén ding zeker: Ik ga -begin augustus- niet met mijn vriend Arjan Nieuwenhuizen naar het Buys Ballot eiland.
Wat ik wel ga doen is nog even de vraag. Het antwoord moet komen uit Los Angeles, waar momenteel stevig wordt gediscussieerd over de budgetten voor een Amerikaanse serie van The Phone. Het plan is om, met mijn gezinnetje, voor een paar weken naar de Verenigde Staten te verhuizen. Maar dan moeten die gasten van MTV wel met een concreet voorstel komen.
Ik heb voor The Phone gekozen, omdat dit programma de afgelopen twee jaar mijn kindje is geworden. Ik wil meemaken hoe ze dit format in Amerika onderhanden nemen. Liefst draai ik zelf een paar afleveringen.
Het is wat mij betreft de ultieme droom.
Dat ik de Noordpool rustig verder laat smelten zal misschien niet iedereen begrijpen, maar gelukkig hebben de mensen die ik teleur moest stellen wel enig begrip getoond. Logisch, want we hebben het hier over ware televisievrienden. De mooiste bijkomstigheid van dit onmogelijke dilemma is dat ik weer eens heb ontdekt, dat er ook in Hilversum mensen met gevoel, begrip en inlevingsvermogen rondlopen. In ieder geval ééntje.
Nu is het, zoals gezegd, wachten op Amerika. De radiostilte bevalt me absoluut niet. Het zal toch niet gebeuren dat de hele planning straks een maand wordt opgeschoven? Dat het project helemaal wordt afgeblazen of dat ze mij bij nader inzien toch niet nodig hebben...
Ik heb toch niet de verkeerde keuze gemaakt???
Als er iets niet zeker is, dan zijn het wel afspraken in televisieland. Maar dat weet jij ook wel.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop voor je dat je de kans krijgt de States uit te voeren zoals jij het voor ogen hebt. Cool man.
Wel jammer van de Pool, trouwens.