Amsterdam. ‘Waarom ben jij nog in vaste dienst?’ Het is de vraag die de afgelopen dagen in Landgraaf het meest aan mij is gesteld. En dan heb ik het niet eens over de quasi naïeve varianten: ‘Jij bent toch ook freelancer!?’ of ‘Ik begrijp niet waarom jij die stap nog niet hebt genomen!’ En de complimenten: ‘Jij zou een goede freelancer zijn!’
Een aantal collega’s die ik op Pinkpop sprak, zijn in de loop der jaren gaan freelancen. Ze zijn allemaal zeer tevreden over hun zelfstandigheid. Zeker de jongens en meisjes op Pinkpop, want daar stond een populair clubje cameramensen.
Nu heeft weer een van mijn vrienden in het vak besloten om de sprong te wagen. En sinds hij bij me langs kwam om me dat persoonlijk te vertellen kriebelt er iets bij mij. Noem het jeuk.
Van 1995 tot 1999 was ik freelance cameraman. Ik weet dus waar ik het over heb. Het ging heel goed. Toch ik heb gekozen voor een bestaan in vaste dienst, omdat mijn netwerk toen nog niet zo groot was. Ik verwachtte meer interessante projecten als ik zou kiezen voor NOB Fieldproduction, het latere CamCompany en nu DutchView ENG. Dat bleek helemaal geen gekke gedachte en de afgelopen negen jaar ben ik helemaal niets tekort gekomen. Alleen hield ik in mijn freelance jaren meer geld over.
Eens in de zoveel tijd vraag ik me af of het niet goed is om iets nieuws te gaan doen. Aanbiedingen van andere facilitaire bedrijven heb ik een paar keer afgeslagen, omdat ik vrees dat het gras niet echt groener is bij de buren. Een bestaan als zelfstandig ondernemer lijkt mij het beste alternatief.
Inmiddels heb ik een aardig netwerk en -hoe gek het ook klinkt- ik ben veel gevraagd. Bij 50 tot 75% van de klussen die ik draai word ik op naam aangevraagd en dat is een voorzichtige schatting. Waarschijnlijk hoef ik als freelancer niet verlegen te zitten om werk. Ik weet alleen niet zeker of het ook leuker wordt.
In principe is DutchView ENG mijn bedrijf, maar ik zit er een beetje aan mijn top. Qua salaris zal ik er de komende 30 jaar niet veel meer bij krijgen. Ik beuk nu al een paar jaar met mijn hoofd tegen de bovenkant van de schaal. Dat gaat op den duur irriteren.
Nou weet ik ook wel dat het leven van een freelancer niet zaligmakend is en dat elke freelancer die zijn zaken goed voor elkaar heeft zich scheel betaalt aan premies, maar toch roepen ze allemaal dat ze meer verdienen. En dat ze beter weten waarvoor ze het doen.
Maar om alleen voor het geld te gaan freelancen is niet verstandig. Je moet een andere goede reden hebben. Vrijheid bijvoorbeeld. De mogelijkheid om mijn netwerk weer eens te verbreden. Nieuwe bedrijven en opdrachtgevers leren kennen. Een ander beeld van de markt krijgen. En misschien wel makkelijker een regie-, montage of productieklusje kunnen aannemen.
Volgens mij is het onvermijdelijk dat ik op een dag besluit om voor mezelf te beginnen. Het lijkt me in ieder geval sterk dat ik tot mijn pensioen bij DutchView blijf. De vraag is alleen wanneer het moment daar is.
Ik weet het niet...
Een aantal collega’s die ik op Pinkpop sprak, zijn in de loop der jaren gaan freelancen. Ze zijn allemaal zeer tevreden over hun zelfstandigheid. Zeker de jongens en meisjes op Pinkpop, want daar stond een populair clubje cameramensen.
Nu heeft weer een van mijn vrienden in het vak besloten om de sprong te wagen. En sinds hij bij me langs kwam om me dat persoonlijk te vertellen kriebelt er iets bij mij. Noem het jeuk.
Van 1995 tot 1999 was ik freelance cameraman. Ik weet dus waar ik het over heb. Het ging heel goed. Toch ik heb gekozen voor een bestaan in vaste dienst, omdat mijn netwerk toen nog niet zo groot was. Ik verwachtte meer interessante projecten als ik zou kiezen voor NOB Fieldproduction, het latere CamCompany en nu DutchView ENG. Dat bleek helemaal geen gekke gedachte en de afgelopen negen jaar ben ik helemaal niets tekort gekomen. Alleen hield ik in mijn freelance jaren meer geld over.
Eens in de zoveel tijd vraag ik me af of het niet goed is om iets nieuws te gaan doen. Aanbiedingen van andere facilitaire bedrijven heb ik een paar keer afgeslagen, omdat ik vrees dat het gras niet echt groener is bij de buren. Een bestaan als zelfstandig ondernemer lijkt mij het beste alternatief.
Inmiddels heb ik een aardig netwerk en -hoe gek het ook klinkt- ik ben veel gevraagd. Bij 50 tot 75% van de klussen die ik draai word ik op naam aangevraagd en dat is een voorzichtige schatting. Waarschijnlijk hoef ik als freelancer niet verlegen te zitten om werk. Ik weet alleen niet zeker of het ook leuker wordt.
In principe is DutchView ENG mijn bedrijf, maar ik zit er een beetje aan mijn top. Qua salaris zal ik er de komende 30 jaar niet veel meer bij krijgen. Ik beuk nu al een paar jaar met mijn hoofd tegen de bovenkant van de schaal. Dat gaat op den duur irriteren.
Nou weet ik ook wel dat het leven van een freelancer niet zaligmakend is en dat elke freelancer die zijn zaken goed voor elkaar heeft zich scheel betaalt aan premies, maar toch roepen ze allemaal dat ze meer verdienen. En dat ze beter weten waarvoor ze het doen.
Maar om alleen voor het geld te gaan freelancen is niet verstandig. Je moet een andere goede reden hebben. Vrijheid bijvoorbeeld. De mogelijkheid om mijn netwerk weer eens te verbreden. Nieuwe bedrijven en opdrachtgevers leren kennen. Een ander beeld van de markt krijgen. En misschien wel makkelijker een regie-, montage of productieklusje kunnen aannemen.
Volgens mij is het onvermijdelijk dat ik op een dag besluit om voor mezelf te beginnen. Het lijkt me in ieder geval sterk dat ik tot mijn pensioen bij DutchView blijf. De vraag is alleen wanneer het moment daar is.
Ik weet het niet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.