De Meern. Ik kijk weinig televisie. Dat klinkt uit mijn mond misschien vreemd en mijn vrouw is het er ook niet mee eens, maar ’s avonds als het donker wordt kruip ik achter de computer om deze weblog te vullen. Van Nederland 1, 2 en 3 zie ik dan hooguit flarden, van RTL4 vang ik nog iets op, maar de andere zenders kunnen hier net zo makkelijk van de kabel.
Als de dagen 48 uur duurden zou ik graag meer ‘professioneel’ willen kijken. Puur om te zien wat er gemaakt wordt, door wie en hoe. Tot die tijd ventileer ik meer een makersmening dan een kijkersmening.
Behalve nu.
Ik zat namelijk zaterdagnacht in bed nog wat te zappen en stom toevallig begaven de batterijen van onze afstandbediening het, precies op het moment dat SBS6 voorbij kwam. Ik bleef hangen in het Hart van Nederland en de berichtgeving over het tragische verhaal van een Nederlands meisje dat is vermoord op Bonaire.
Het begon met de feiten. Tot zover kon ik de nieuwsjagers uit Amsterdam nog volgen. Maar daarna kwam het Hart met een zogenaamde follow-up. Nog een item over deze zaak, maar dan met een persoonlijker tintje. Het leed van de buurt waar het meisje heeft gewoond.
In Leusden stond een verslaggeefster met de letters LIVE rechts boven haar hoofd. Het plaatje zag er uit alsof ze in de tuin van het ouderlijk huis stonden en dat was ook de bedoeling. De razende reporter wist ons te melden dat iedereen in de wijk meeleeft met de ouders van het vermoorde meisje.
Verrast ging ik rechtop in mijn bed zitten.
Het woord ‘nachtmerrie’ kwam natuurlijk voorbij. In de tweede zin al. Wat volgde was een reportage met straatinterviews uit Leusden. Gewone mensen op straat (voxpop) die net zo weinig van de zaak wisten als ik thuis in mijn bedje. En wat vonden ze het toch allemaal verschrikkelijk.
Ja, en?
Ik vroeg me af wat ik met deze informatie moest en waarom mensen in een winkelcentrum zich lenen voor zo’n inhoudsloze quote. Stiekem hoopte ik dat de telefoon zou rinkelen en een journalist van Hart van Nederland belde. Ik ben twee jaar geleden ook anderhalve dag op Bonaire geweest en dus veel deskundiger dan de mensen die ze tot nu toe geinterviewd hadden...
Gelukkig kwam al snel de straat in beeld waar het ouderlijk huis staat. Het was er rustig, wist een stem te vertellen. De uitsmijter van de reportage was het diepte-interview met een overbuurman, die ook kon vertellen dat hij zich rot geschrokken was, maar hij was ook blij voor de ouders omdat het mysterie nu eindelijk was opgelost...
Helemaal aan het eind volgde nog een stiekem shotje van half gesloten luxaflex. Waarschijnlijk het raam van het huis waar de ouders van het vermoorde meisje wonen.
Ik dacht even dat dit het was en kroop weer onder mijn warme deken. Maar de sterverslaggeefster van SBS6 kwam nog even terug in beeld. Zo’n straalverbinding is duur en die moet je optimaal benutten. In haar laatste standupper wist ze te melden dat de ouders van het vermoorde meisje geen contact wensten met de media:
“Ze hebben gezegd: ‘Laat ons alsjeblieft met rust!’ Nou dat heeft ook iedereen gerespecteerd. En twee weken geleden hebben ze ook weer via de politie een open brief gepubliceerd met daarin een dankwoord, dat ze inderdaad met rust zijn gelaten...
Ja, maar je kunt je voorstellen dat dit nieuws; het vinden van het lichaam van hun dochter keihard moet zijn aangekomen. En zeker, ja, alle details die je meteen mee krijgt. Het is gruwelijk om te melden -je hoorde het net al- het hoofd is van de romp gescheiden en het is niet duidelijk of dat is gebeurt al tijdens het misdrijf of dat het mogelijk is gebeurt tijdens het wegwerken van het lichaam, maar dat zijn natuurlijk afschuwelijke details die je eigenlijk niet wil horen...”
Terwijl in Leusden de felle cameralampen gedoofd werden, de straalwagen piepend haar schotel inklapte en de verslaggeefster alle modder uit de voortuin van haar laarsjes klopte, wist de presentatrice ons nog te vertellen dat het Hart van Nederland hier morgen natuurlijk op terug zal komen met meer interviews en reportages.
De rest van de nacht heb ik wakker gelegen, omdat ik niet kon wachten tot het Hart van Nederland eindelijk een familielid, buurman, huisvriend of huisdier voor de camera heeft weten te trekken.
This is TV man!
Als de dagen 48 uur duurden zou ik graag meer ‘professioneel’ willen kijken. Puur om te zien wat er gemaakt wordt, door wie en hoe. Tot die tijd ventileer ik meer een makersmening dan een kijkersmening.
Behalve nu.
Ik zat namelijk zaterdagnacht in bed nog wat te zappen en stom toevallig begaven de batterijen van onze afstandbediening het, precies op het moment dat SBS6 voorbij kwam. Ik bleef hangen in het Hart van Nederland en de berichtgeving over het tragische verhaal van een Nederlands meisje dat is vermoord op Bonaire.
Het begon met de feiten. Tot zover kon ik de nieuwsjagers uit Amsterdam nog volgen. Maar daarna kwam het Hart met een zogenaamde follow-up. Nog een item over deze zaak, maar dan met een persoonlijker tintje. Het leed van de buurt waar het meisje heeft gewoond.
In Leusden stond een verslaggeefster met de letters LIVE rechts boven haar hoofd. Het plaatje zag er uit alsof ze in de tuin van het ouderlijk huis stonden en dat was ook de bedoeling. De razende reporter wist ons te melden dat iedereen in de wijk meeleeft met de ouders van het vermoorde meisje.
Verrast ging ik rechtop in mijn bed zitten.
Het woord ‘nachtmerrie’ kwam natuurlijk voorbij. In de tweede zin al. Wat volgde was een reportage met straatinterviews uit Leusden. Gewone mensen op straat (voxpop) die net zo weinig van de zaak wisten als ik thuis in mijn bedje. En wat vonden ze het toch allemaal verschrikkelijk.
Ja, en?
Ik vroeg me af wat ik met deze informatie moest en waarom mensen in een winkelcentrum zich lenen voor zo’n inhoudsloze quote. Stiekem hoopte ik dat de telefoon zou rinkelen en een journalist van Hart van Nederland belde. Ik ben twee jaar geleden ook anderhalve dag op Bonaire geweest en dus veel deskundiger dan de mensen die ze tot nu toe geinterviewd hadden...
Gelukkig kwam al snel de straat in beeld waar het ouderlijk huis staat. Het was er rustig, wist een stem te vertellen. De uitsmijter van de reportage was het diepte-interview met een overbuurman, die ook kon vertellen dat hij zich rot geschrokken was, maar hij was ook blij voor de ouders omdat het mysterie nu eindelijk was opgelost...
Helemaal aan het eind volgde nog een stiekem shotje van half gesloten luxaflex. Waarschijnlijk het raam van het huis waar de ouders van het vermoorde meisje wonen.
Ik dacht even dat dit het was en kroop weer onder mijn warme deken. Maar de sterverslaggeefster van SBS6 kwam nog even terug in beeld. Zo’n straalverbinding is duur en die moet je optimaal benutten. In haar laatste standupper wist ze te melden dat de ouders van het vermoorde meisje geen contact wensten met de media:
“Ze hebben gezegd: ‘Laat ons alsjeblieft met rust!’ Nou dat heeft ook iedereen gerespecteerd. En twee weken geleden hebben ze ook weer via de politie een open brief gepubliceerd met daarin een dankwoord, dat ze inderdaad met rust zijn gelaten...
Ja, maar je kunt je voorstellen dat dit nieuws; het vinden van het lichaam van hun dochter keihard moet zijn aangekomen. En zeker, ja, alle details die je meteen mee krijgt. Het is gruwelijk om te melden -je hoorde het net al- het hoofd is van de romp gescheiden en het is niet duidelijk of dat is gebeurt al tijdens het misdrijf of dat het mogelijk is gebeurt tijdens het wegwerken van het lichaam, maar dat zijn natuurlijk afschuwelijke details die je eigenlijk niet wil horen...”
Terwijl in Leusden de felle cameralampen gedoofd werden, de straalwagen piepend haar schotel inklapte en de verslaggeefster alle modder uit de voortuin van haar laarsjes klopte, wist de presentatrice ons nog te vertellen dat het Hart van Nederland hier morgen natuurlijk op terug zal komen met meer interviews en reportages.
De rest van de nacht heb ik wakker gelegen, omdat ik niet kon wachten tot het Hart van Nederland eindelijk een familielid, buurman, huisvriend of huisdier voor de camera heeft weten te trekken.
This is TV man!
Bah, wat toevallig. Ik lees dit op het moment dat ik net terug op de redactie kom van een item over dit onderwerp. In de buurt van de huisartsenpraktijk van haar vader moest ik met een verslaggeefster voxpops halen over het gebeuren. Gelukkig hebben we goede reacties van mensen die de arts kennen. Ik vind het altijd vervelend om dit soort dingen te doen, maar we benaderen mensen wel met respect, en proberen zo integer mogelijk te werk te gaan.. Hoe dan ook, het blijft hijgerig.
BeantwoordenVerwijderenTsja, het blijft een populistische campingzender dat SBS6. Gelukkig voor hen is de doorsnee kijker niet zo kritisch. Onder een journalistiek programma verstaat men items die voldoende "sensatie" bevatten om een bepaald publiek vast te houden.
BeantwoordenVerwijderenTel voor de grap eens het aantal items over branden of minima/bejaarden/gehandicapten in de verdrukking gedurende een week...
Hopelijk heb je snel nog ergens batterijen kunnen vinden voor je afstandsbediening.
Wellicht dat je het me kunt uitleggen Rein, maar waarom worden voor dit soort zaken liveverslagen van locaties gedaan? Het voegt imo niets toe, je zou natuurlijk ook die voxpops kunnen opnemen en vanuit Hilversum aan elkaar kunnen praten. Is daar een geniale reden voor? Of is het gewoon omdat Amerika dat ook doet?
BeantwoordenVerwijderenIk ben blij dat er ook een camerameneer is die zich hier nu druk over maakt. Maar het is niet alleen bij dit geval zo; iedere (!) zender doet hier aan mee. Als het een ochtend regent staan ze met peprdure SNG's op de stoep bij de KLPD of ANWB, en o-oh, wat een paniek en hoe moet dat allemaal verder? Als er bij de NS een blaadje op het spoor ligt rukken "ze" ook massaal uit. Kun je iets vertellen over de situatie daar? Ja, natuurlijk, halve zol, dat had je zelf ook gewoon op kunnen lezen van de autocue.
BeantwoordenVerwijderenVandaar dus ook dat mij tv vaker uit staat dan aan. Het niveau is echt te slecht voor woorden. Niet één enkele standup vanaf lokatie voegt iets toe wat ook zonder geldverslindende SNG verbindingen gazegd had kunnen worden.
Bah, this is tv, man.