god verdomme

Utrecht. God bestaat niet. Dat is nu wel duidelijk. En als deze analyse niet blijkt te kloppen, dan is het een enorme eikel. 
Kom maar op met die bliksemschicht.
Baardmans heeft de wereld in zes dagen geschapen, zodat hij op de zevende dag op zijn luie krent kon zitten. Dat er een paar wezenlijke constructiefouten in de creatie zijn geslopen nemen volgelingen kennelijk voor lief, maar ik niet. Wat mij betreft had hij, op zijn minst, die zevende dag kunnen gebruiken voor de finishing touch. 
Ja, ik ben boos. Verdrietig en teleurgesteld. 
Over de details of oorzaak zal ik hier niet uitwijden. Het gaat niet om mij. Neem van mij aan dat ik alle reden heb om boos te zijn op Onze Vader die niet bestaat.
Het leven kan zò oneerlijk zijn.
Stiekem hoop ik wel dat er een hemel is. Zo’n wolk waar onze dierbare overledenen bij elkaar zitten op gouden krukjes, waar ze met gouden bestek eten van gouden bordjes. En waar ze geluid opnemen met gouden microfoons. 
Het is soms een zeer welkome fantasie. Zeker wanneer de dood zo dichtbij is.
Maar mijn God bestaat niet. Helaas. En als hij er wel is, wordt het hoog tijd dat hij eens een teken komt geven. Het is immers Goede Vrijdag. Persoonlijk heb ik momenteel wel een voorkeur voor een bepaald wonder. Als hij dàt weet te regelen ben ik levenslang zijn mannetje. Maar ik weet ook zo goed als zeker dat het er godverdomme niet meer in zit...