Hilversum. Normale mensen vieren moederdag met het hele gezin. Cameramensen lopen het risico dat ze moeten werken op dit soort dagen. Ik kan me niet heugen wanneer ik voor het laatst op moederdag bij mijn lieve moeder op bezoek ben geweest.
Meestal bel ik even. Zo heb ik mijn moeder de afgelopen jaren meerdere keren gefeliciteerd vanuit een buitenland. Vandaag stond ik op het MediaPark in Hilversum toen ik belde. Een hele ploeg televisiemakers gebruikte de korte ochtendpauze om naar huis te bellen.
Mijn moeder is een grote schat en die klaagt hierover nooit. Toch voelde ik me vandaag wel een beetje schuldig. Vooral, omdat ik mijn zoon een beetje in zijn hemd of rompertje had laten staan.
In alle hectiek van de afgelopen week was het fenomeen moederdag bij mij een beetje aan de aandacht ontschoten. Ik dacht dat het pas de volgende week zover was en dus hadden wij geen cadeau op de tweede moederdag van mijn Lieve Lief.
Gisteren en vandaag had ik twee lange draaidagen waarop niets te regelen meer viel. Mijn improvisatietalent is behoorlijk op de proef gesteld. Over het eindresultaat ben ik niet tevreden. Zeker niet als ik hoor dat vrienden en bekenden hun partners en moeders uitgebreid hebben verwend met verrassingslunches en andere gezelligheid.
Waar was ik? Aan het werk. Zoals zo vaak op belangrijke momenten. Vrijdag wordt zoonlief twee en heb ik toch maar een klusje aangenomen, omdat ik al zoveel vrij ben geweest de afgelopen tijd...
Het leven van een cameraman gaat niet altijd over rozen. Anders had ik ze vandaag wel aan mijn vrouw en aan mijn moeder gegeven!
Meestal bel ik even. Zo heb ik mijn moeder de afgelopen jaren meerdere keren gefeliciteerd vanuit een buitenland. Vandaag stond ik op het MediaPark in Hilversum toen ik belde. Een hele ploeg televisiemakers gebruikte de korte ochtendpauze om naar huis te bellen.
Mijn moeder is een grote schat en die klaagt hierover nooit. Toch voelde ik me vandaag wel een beetje schuldig. Vooral, omdat ik mijn zoon een beetje in zijn hemd of rompertje had laten staan.
In alle hectiek van de afgelopen week was het fenomeen moederdag bij mij een beetje aan de aandacht ontschoten. Ik dacht dat het pas de volgende week zover was en dus hadden wij geen cadeau op de tweede moederdag van mijn Lieve Lief.
Gisteren en vandaag had ik twee lange draaidagen waarop niets te regelen meer viel. Mijn improvisatietalent is behoorlijk op de proef gesteld. Over het eindresultaat ben ik niet tevreden. Zeker niet als ik hoor dat vrienden en bekenden hun partners en moeders uitgebreid hebben verwend met verrassingslunches en andere gezelligheid.
Waar was ik? Aan het werk. Zoals zo vaak op belangrijke momenten. Vrijdag wordt zoonlief twee en heb ik toch maar een klusje aangenomen, omdat ik al zoveel vrij ben geweest de afgelopen tijd...
Het leven van een cameraman gaat niet altijd over rozen. Anders had ik ze vandaag wel aan mijn vrouw en aan mijn moeder gegeven!
Ik denk dat dit stukje veel goedmaakt en over niet al te lange tijd wordt dit probleem voor je opgelost door creatieve leiding van een peuterspeelzaal of lieve juffen en meesters. Zij gaan weken vantevoren deze dag al in het geheugen van de kinderen prenten en ze gaan vrolijk aan de slag om je op moederdag (en vaderdag niet te vergeten) te ontroeren met een lief gestotterd versje en een heel mooi, zelf ingepakt, cadeautje wat de kids met veel trots overhandigen. Erbij vermeldend dat ze het echt helemaal zelf hebben gemaakt. Helemaal goed !! Daar kan een gekocht cadeau echt niet tegenop.
BeantwoordenVerwijderenIk kreeg gisteren een hartje van brooddeeg van Jasper met een (met vulpen geschreven)zelf gemaakt gedichtje. Van Ruben een boekenlegger met foto en allemaal hartjes en ook een gedichtje. Mooier kan toch niet !!
Een blije en trotse mama.
Mij hoor je niet klagen,mijn cadeau was een bijzondere week met de voorpret en het nagenieten.Marein
BeantwoordenVerwijderenRein,
BeantwoordenVerwijderenIk wil je toch iets meegegeven. Je lieve Lief is niet je moeder. Deze dag is er voor je moeder. Aan die verplichting heb je voldaan door haar keurig te bellen en je te verontschuldigen voor het feit dat je druk aan het werk bent.
Voor je lieve Lief, dat is de taak van je zoon. En dat gaat komen vanaf groep 1 van de lagere school met het gebruikelijke spul zoals onderzetters, asbakken (ondanks het feit dat er niemand meer rookt)tekeningen, hand en voetafdrukken op tegels en meer van dat soort waardevolle geknutselde spullen die de kinderen mee naar huis nemen.
En als de dag daar is dat hij voor zijn moeder een kadootje wil kopen dan kom jij er aan te pas. Zie dan die gewerkte moederdag in 2009 maar als voorschot ;-)
groeten Chris
nu weet ik dat je maar 150 dagen werkt!! en moet je dan net die leuke dagen uitkiezen??
BeantwoordenVerwijderenVolgend jaar beter plannen....
Gerney