Utrecht. Het jaar is koud begonnen en meneer heeft zijn eerste onnodige bekeuring alweer op zak. Een verkeersovertreding ter waarde van negentig euro. Daar gaat de winst van 2010!
Ergernis.
Je kent het wel. Een onduidelijke verkeerssituatie. Er is vanalles veranderd omdat de Gemeente besloten heeft haar automobilisten te pesten en bussen ruim baan te geven. Dit in de veronderstelling dat wij ons laten verleiden om in tochtige bushokjes te wachten op openbaar vervoer dat vol zit, te laat is of helemaal niet komt. De naïeve waanvoorstelling van elke wethouder verkeerszaken.
Terug naar de onduidelijke verkeerssituatie. Er staat wel een klein bordje, maar waarom zou je een kilometer omrijden als het doel nog geen vijftig meter bij je vandaan is en het lijkt alsof er geen kip op de weg is? Bovendien mag deze shortcut van de andere kant wel genomen worden.
Kortom: goed uitkijken en DOEN!
Even later komt een lullig grijs Opel Corsaatje net iets te dicht achter je rijden en in de spiegel zie je twee mannen in wit overhemd, met een donkerblauwe stropdas en zo’n irritante spencer. Politie! Bij het eerstvolgende stoplicht komen de heren naast je staan. Een agent draait zijn raampje open. Je twijfelt even of je zal doen of je gek bent, maar kiest voor de begripvolle tactiek.
Oh, sorry. Wist ik niet. Goh. Mag dat niet? Is dat nieuw dan? Ja, ik kom hier ook niet zo vaak. Stom van me.
In de hoop dat je weg komt met een waarschuwing parkeer je om de hoek achter de politieauto die niet op een politieauto lijkt. De jongste bediende stapt uit. Dat is slecht nieuws. Zijn meer ervaren collega blijft lekker in de warme auto zitten. Nu hoop je dat hij geen zin heeft om een bon te schrijven bij min 6.
Sorry, sorry, sorry. Probeer je nog. En als hij zijn boekje tevoorschijn haalt begin je zelf maar over een waarschuwing, berisping, verwittiging, vermaning, reprimande, standje, terechtwijzing of zelfs een donderpreek. Hoe aardig je ook bent en blijft, deze agent is bikkelhard. Correct, vriendelijk en stiekem best sympathiek, maar schrijven zal hij. De lul.
Negentig euro. Alsof het niks is.
En dan komt het leukste van zo’n bekeuring. Of je nog een verklaring wil afleggen. Waarom heb je het gedaan? Het is dat je haast hebt (anders had je de omweg wel genomen), maar het liefst zou je een heel betoog beginnen. Gewoon om even terug te pesten. Dat die spencer heel koud wordt.
Balend stuur je even later verder. En op de terugweg kom je weer langs die onduidelijke verkeerssituatie. Je weet bijna zeker dat hier een zaak van te maken is die nog een kleine kans van slagen heeft ook, alleen is dat zonde van de energie. Dan moet je vanmiddag terug om foto’s te maken en later een dag vrij nemen voor het kantongerecht. Dat kost meer dan die negentig euro.
Je moet ook gewoon de regels respecteren! Al zijn die nog zo stom en dom. Of je moet goed uitkijken en je realiseren dat de ego’s van onze politieagenten tegenwoordig niet te groot zijn voor een Opel Corsa.
Ergernis.
Je kent het wel. Een onduidelijke verkeerssituatie. Er is vanalles veranderd omdat de Gemeente besloten heeft haar automobilisten te pesten en bussen ruim baan te geven. Dit in de veronderstelling dat wij ons laten verleiden om in tochtige bushokjes te wachten op openbaar vervoer dat vol zit, te laat is of helemaal niet komt. De naïeve waanvoorstelling van elke wethouder verkeerszaken.
Terug naar de onduidelijke verkeerssituatie. Er staat wel een klein bordje, maar waarom zou je een kilometer omrijden als het doel nog geen vijftig meter bij je vandaan is en het lijkt alsof er geen kip op de weg is? Bovendien mag deze shortcut van de andere kant wel genomen worden.
Kortom: goed uitkijken en DOEN!
Even later komt een lullig grijs Opel Corsaatje net iets te dicht achter je rijden en in de spiegel zie je twee mannen in wit overhemd, met een donkerblauwe stropdas en zo’n irritante spencer. Politie! Bij het eerstvolgende stoplicht komen de heren naast je staan. Een agent draait zijn raampje open. Je twijfelt even of je zal doen of je gek bent, maar kiest voor de begripvolle tactiek.
Oh, sorry. Wist ik niet. Goh. Mag dat niet? Is dat nieuw dan? Ja, ik kom hier ook niet zo vaak. Stom van me.
In de hoop dat je weg komt met een waarschuwing parkeer je om de hoek achter de politieauto die niet op een politieauto lijkt. De jongste bediende stapt uit. Dat is slecht nieuws. Zijn meer ervaren collega blijft lekker in de warme auto zitten. Nu hoop je dat hij geen zin heeft om een bon te schrijven bij min 6.
Sorry, sorry, sorry. Probeer je nog. En als hij zijn boekje tevoorschijn haalt begin je zelf maar over een waarschuwing, berisping, verwittiging, vermaning, reprimande, standje, terechtwijzing of zelfs een donderpreek. Hoe aardig je ook bent en blijft, deze agent is bikkelhard. Correct, vriendelijk en stiekem best sympathiek, maar schrijven zal hij. De lul.
Negentig euro. Alsof het niks is.
En dan komt het leukste van zo’n bekeuring. Of je nog een verklaring wil afleggen. Waarom heb je het gedaan? Het is dat je haast hebt (anders had je de omweg wel genomen), maar het liefst zou je een heel betoog beginnen. Gewoon om even terug te pesten. Dat die spencer heel koud wordt.
Balend stuur je even later verder. En op de terugweg kom je weer langs die onduidelijke verkeerssituatie. Je weet bijna zeker dat hier een zaak van te maken is die nog een kleine kans van slagen heeft ook, alleen is dat zonde van de energie. Dan moet je vanmiddag terug om foto’s te maken en later een dag vrij nemen voor het kantongerecht. Dat kost meer dan die negentig euro.
Je moet ook gewoon de regels respecteren! Al zijn die nog zo stom en dom. Of je moet goed uitkijken en je realiseren dat de ego’s van onze politieagenten tegenwoordig niet te groot zijn voor een Opel Corsa.
Voor jou verlies, voor die beste agent weer de eerste winst in het nieuwe jaar.
BeantwoordenVerwijderenIk wordt zo moe van dat kinderachtige gedrag van die politie mensen. Laat ze maar personen bekeuren die echt zorgen voor overlast.
Zoals die *(#$^@ lui die hulpverleners lastig vallen, enz. enz.
Wie weet heeft die arme agent al uren gewerkt zonder dat er ook maar iets was gebeurd. Eindelijk actie. Je hebt zijn dag weer helemaal goed gemaakt!
BeantwoordenVerwijderenHeb hetzelfde meegemaakt om 08.00 zondagochtend op het Vrijthof. Het radioprogramma Trefpunt van L1 kwam toen uit de Perroen. Je mag het Vrijthof ook maar van 1 kant op. Ik kwam van de verkeerde want dat was veel korter. Daar was de agent het wel mee eens maar hij vond ook dat het niet mocht. Gelukkig regende het, was het nog donker en was zijn dienst pas begonnen. Ik kwam er van af met een waarschuwing.
Vandaag ook de eerste bekeuring binnen. Alleen heb me schuldig gemaakt aan het hardrijden in 2009 :P. Maandag 28 december 22.00. Utrecht, trajectcontrole en je mag er 80 km/h. Niet gezien, en te hard gereden, het zij zo. 145 euro 8-)
BeantwoordenVerwijderenOnder noemer, het is voor de verkeersveiligheid, vast hoor.
*mompelt iets over staatskas vullen*
Wacht maar op de kilometerheffing. Dat kastje in je auto registreerd ook je snelheid. En snelheid + plaatsbepaling is enorm handig om automatisch bekeuringen in de bus te droppen. Gaat niet gebeuren, zegt men nu, maar neem van mij aan dat zoiets binnen en jaar na de kilometerheffing is ingevoerd!
BeantwoordenVerwijderen*gaat toch 1984 weer eens lezen*
Dan wordt auto rijden een straf en is het geen plezier meer om op de weg te zitten.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat het heel lang duurt voordat die KM heffing er komt, wat, laat het er maar nooit komen.
*overweegt dan om misschien maar naar een ander land te verhuizen*