lite panel

Utrecht. Toen ik nog in vaste dienst zat, had ik het genoegen om te mogen werken met een ‘eigen’ standaard set. Het statief, de lenzen, een monitor, lichtset en wat extra spullen zoals bijvoorbeeld een cameralamp en een zoomgrip. Alleen de camerabody wisselde naar gelang de klant om een bepaald type vroeg. Deze werkwijze was een reden om langer bij DutchView ENG te blijven, want klussen met gereedschap dat je kent en waarop je kan vertrouwen is buitengewoon prettig.
Een jaar geleden kon ik de verleiding echter niet meer weerstaan. Ik koos voor een bestaan als freelancer. Het grootste nadeel was dat ik voortaan moest werken met de spullen die me toebedeeld werden. Dat is bij elk facilitair bedrijf net even anders. Collega's die vaak bij hetzelfde bedrijf komen weten waar ze om moeten vragen, maar een beginnend freelancer niet. Bovendien moet je een beetje brutaal zijn en dat ben ik niet als ik ergens voor het eerst kom. Zo kon het gebeuren dat ik af en toe stond te prutsen met de verkeerde spullen. Ook was zo’n setje wel eens incompleet, omdat ik niet goed had opgelet tijdens het inpakken of me had laten foppen door een niet al te snuggere uitgiftemedewerker. Al snel ontdekte ik hoe verwend ik was.
In de loop van het jaar ging het steeds beter. Ik leerde mijn pappenheimers kennen, ontdekte wat de kleine verschillen waren tussen facilitaire bedrijven en wist dat ik goed moest opletten voor ik op pad ging. Toch waren er een paar zaken die bleven knagen. Dus heb ik me voorgenomen dat ik die probleempjes de komende jaren zelf ga oplossen. Met name op het gebied van licht (lampen) heb ik specifieke ideeën of wensen. Daar kunnen niet alle bedrijven die mij werk en apparatuur verschaffen aan voldoen. Dat kan ik ook niet van ze verlangen. 
Een hele eigen cameraset zal ik nooit kopen zolang ik de jackpot in de Staatsloterij niet gewonnen heb. Het is een te grote investering. Ik denk dat je zoiets in deze tijd niet gemakkelijk terug verdient. Zeker niet snel genoeg als je ook de nieuwste ontwikkelingen wil volgen. Dat laat ik dus lekker over aan de facilitaire bedrijven. Ik huur wel als ik iets nodig heb. Bovendien zijn die facilitaire bedrijven ook belangrijke opdrachtgevers. Daarom heb ik besloten om alleen te investeren in handigheidjes en gadgets.
Hoogste prioriteit had voor mij een cameralamp. Ik heb namelijk nogal wat gevechten gevoerd met rammelend lampjes, krakende filtertjes in de wind, pitten, knijpende ogen en verkeerde kleuren. De acculamp is vaak ondergewaardeerd in videoland. Er zijn zelfs firma’s die nog steeds lampjes meegeven die niet gedimd kunnen worden. Dan krijg je een lampje mee dat veel te fel is en waar geen filtertje voor kan. Of prullen die niet op de camera passen en er vervolgens niet snel genoeg vanaf gaan. 
Ik zelf ben ook geen voorstander van het gebruik van een cameralamp die precies boven de lens hangt, want hij maakt het shot zo plat als een dubbeltje, maar soms kan het niet anders. Zo’n ding is onmisbaar. Zeker in een tijd van haasten en vliegen. En dus is de kwaliteit van belang. 
Daarom heb ik, na lang wikken en wegen, besloten om te investeren in het beste cameralampje dat ik dit jaar ben tegengekomen. Het is de ledlamp van Lite Panel geworden. Een duur ding, maar prachtig. Daglicht, niet gespot. Ik heb er een statiefje en een accu bij gekocht, waardoor het licht niet persé op de camera hoeft te zitten. Dit is een multifunctioneel en superhandig hebbeding waar ik jaren lang plezier aan ga beleven. En mijn opdrachtgevers ook! Mits ik hem niet uit mijn klauwen laat vallen natuurlijk.
Alleen vraag ik me af of de belastingdienst het zal accepteren als ik dit professionele hulpstuk ook af en toe ga gebruiken in een privé-situatie. Laten we zeggen om te oefenen...