Utrecht. Ik ken niet zo veel allochtonen. Mijn omgeving is nogal blank en behoorlijk inheems. Zelfs die paar bekenden met kleurtje hebben een oer-hollands paspoort. In mijn leven is bijvoorbeeld de ‘kut-marokkaan’ een volstrekt abstract begrip. Eigenlijk kende ik tot voor kort maar één echte buitenlander, maar die heeft ons verlaten. Hij is teruggekeerd naar zijn eigen land; hoe zeer we hem ook koesterden.
Ik leerde Tim kennen bij DutchView ENG, waar hij in opleiding was om geluidsman te worden. Hij werkte tijdelijk bij de uitgifte om collega’s en de beschikbare apparatuur te ontdekken. Tussen de bedrijven door ging hij aan de hand van zeer ervaren collega’s mee op klus. Zowel op technisch als op sociaal niveau was hij in mijn ogen zeer talentvol. Het was een vriendelijke, vrolijke jongen met een gezond gevoel voor humor. Eigenlijk waren er maar twee minpunten: Tim was slim en Belg.
Misschien daarom wel ging het in eerste instantie niet helemaal vanzelf met de carrière van onze allochtoon. Niet iedereen begreep hem. Slim en Belg, dat vinden wij Ollanders namelijk verwarrend. Nou kom ik uit Limburg (dat had net zo goed van de Belgen kunnen zijn) en bovendien ben ik ook hoogbegaafd... dus ik begreep Tim wel. Al snel ontdekten wij dat het leuk was om samen te werken.
Tim werd goed en veel gevraagd. Ik freelancer en had het niet meer altijd voor het uitkiezen, maar als het even kon vroeg ik de buitenlander aan. Niet in de laatste plaats om te kunnen pronken met mijn multiculturele keuzes.
Zo hebben we samen verschillende Klokhuizen gedraaid, waren we voor Andere Tijden Sport op de Mont Ventoux, draaiden we een bedrijfsfilm, verschillende onderwerpen voor Studio Sport en 1Vandaag, Het Mooiste Meisje van de Klas en iets voor Jetix in Eurodisney. Zo veel is dit nou ook weer niet, maar wat mij betreft was dit een beginnetje.
Alleen dacht Tim er plotseling heel anders over. Hij werd zwanger en besloot met zijn lief terug te verhuizen naar zijn vaderland. Dicht bij opa en oma in Vlaanderen. Een begrijpelijke keuze, maar wel ontzettend jammer. Even hoopte ik dat hij in België geen baan zou vinden of dat zij zich zouden bedenken. Heel egoïstisch probeerde ik hem wijs te maken dat hij moest blijven, maar het is nog steeds een slimme Belg.
Nu is hij weg. Opeens ging het allemaal heel snel. Hij vond een job, nam ontslag en vertrok voor wij met onze ogen geknipperd hadden. Zijn afscheidsborrel was afgelopen vrijdag en daar kon ik helaas niet bij aanwezig zijn. Binnenkort wordt hij papa en ook daarin zal hij uitblinken. Mij rest niets anders dan een paar grappige foto’s en een aantal bijzondere herinneringen. Bovendien moet ik nu vaststellen dat ik helemaal geen allochtone vrienden meer heb.
Ik leerde Tim kennen bij DutchView ENG, waar hij in opleiding was om geluidsman te worden. Hij werkte tijdelijk bij de uitgifte om collega’s en de beschikbare apparatuur te ontdekken. Tussen de bedrijven door ging hij aan de hand van zeer ervaren collega’s mee op klus. Zowel op technisch als op sociaal niveau was hij in mijn ogen zeer talentvol. Het was een vriendelijke, vrolijke jongen met een gezond gevoel voor humor. Eigenlijk waren er maar twee minpunten: Tim was slim en Belg.
Misschien daarom wel ging het in eerste instantie niet helemaal vanzelf met de carrière van onze allochtoon. Niet iedereen begreep hem. Slim en Belg, dat vinden wij Ollanders namelijk verwarrend. Nou kom ik uit Limburg (dat had net zo goed van de Belgen kunnen zijn) en bovendien ben ik ook hoogbegaafd... dus ik begreep Tim wel. Al snel ontdekten wij dat het leuk was om samen te werken.
Tim werd goed en veel gevraagd. Ik freelancer en had het niet meer altijd voor het uitkiezen, maar als het even kon vroeg ik de buitenlander aan. Niet in de laatste plaats om te kunnen pronken met mijn multiculturele keuzes.
Zo hebben we samen verschillende Klokhuizen gedraaid, waren we voor Andere Tijden Sport op de Mont Ventoux, draaiden we een bedrijfsfilm, verschillende onderwerpen voor Studio Sport en 1Vandaag, Het Mooiste Meisje van de Klas en iets voor Jetix in Eurodisney. Zo veel is dit nou ook weer niet, maar wat mij betreft was dit een beginnetje.
Alleen dacht Tim er plotseling heel anders over. Hij werd zwanger en besloot met zijn lief terug te verhuizen naar zijn vaderland. Dicht bij opa en oma in Vlaanderen. Een begrijpelijke keuze, maar wel ontzettend jammer. Even hoopte ik dat hij in België geen baan zou vinden of dat zij zich zouden bedenken. Heel egoïstisch probeerde ik hem wijs te maken dat hij moest blijven, maar het is nog steeds een slimme Belg.
Nu is hij weg. Opeens ging het allemaal heel snel. Hij vond een job, nam ontslag en vertrok voor wij met onze ogen geknipperd hadden. Zijn afscheidsborrel was afgelopen vrijdag en daar kon ik helaas niet bij aanwezig zijn. Binnenkort wordt hij papa en ook daarin zal hij uitblinken. Mij rest niets anders dan een paar grappige foto’s en een aantal bijzondere herinneringen. Bovendien moet ik nu vaststellen dat ik helemaal geen allochtone vrienden meer heb.
Ja, geweldig was/is Tim, he? Altijd goed om hem erbij te hebben en niet alleen als technicus! Hij heeft kortgeleden nog 'mijn hand vastgehouden' toen ik voor Nieuwslicht in Engeland de alcoholpil slikte.
BeantwoordenVerwijderenLater heeft hij me geholpen mijn geheugen weer op te frissen, toen bleek dat ik me van de 24 uur na de betreffende pil geen seconde meer kon herinneren. Dank Tim!