vijf jaar reinonline

Utrecht. Het is exact vijf jaar geleden dat ik begon met mijn weblog. Tijdens een Formule1 reis voor SBS6 naar Canada en Amerika besloot ik dat mijn dagboek voortaan maar openbaar moest zijn. Het fenomeen ‘webloggen’ was in die dagen bijna net zo hip als Twitteren nu. Wat de meeste bloggers die ik een beetje volgde deden, dacht ik ook te kunnen. Zo niet beter.
Na een paar avondjes stoeien met verschillende aanbieders had ik mijn eigen site. In eerste instantie vertelde ik niemand waar ik mee bezig was, zodat ik in alle rust kon experimenteren. Tot op de dag van vandaag heb ik nooit aan de grote klok gehangen dat ik een weblog heb, maar langzaam groeide de groep lezers. In eerste instantie was het familie, later kwamen er wat vrienden bij waarvan ik wilde horen of mijn schrijfsels de moeite waar waren. Toen andere bloggers reclame gingen maken voor ReinOnline ging het opeens hard. En omdat ik zeer geregeld met nieuwe content kwam wist ook Google deze site steeds beter te vinden.
Inmiddels ben ik 1.537 berichten verder. Er is een behoorlijke groep trouwe volgers. Qua hits is het een redelijk gestabiliseerd. Tussen de 250 en 300 pageloads per dag. Het zijn ongeveer 200 unieke bezoekers, waarvan gemiddeld 100 terugkerende lezers. Dat komt neer op een kleine 7.000 bezoekers per maand. Er zijn mensen waarvan ik weet dat ze dagelijks checken of er al iets nieuws gepost is, maar de meeste lezers die mij aanspreken over deze weblog kijken onregelmatig. Dat maakt dat er best veel personen zijn die mijn belevenissen, observaties, meninkjes en foto’s zo nu en dan bekijken. En zo ontstaat er toch wel enige druk.
Er is de afgelopen vijf jaar genoeg geweest om over te schrijven. Ik ben in een nieuw huis gaan wonen, kreeg een zoon, ben getrouwd, gaf mijn vaste baan op om te gaan freelancen en werd papa van een dochter. Ook professioneel gezien heb ik al mijn avonturen gedeeld met wie het maar wilde lezen. Formule1, de Olympische Winterspelen van Turijn, Tour de France, alles rond The Phone, maar ook de Klokhuisjes, Vroege Vogeltjes, Studio Sport klussen, 1Vandaag reportages, enzovoort, enzovoort.
Je zou zeggen dat ik aan inspiratie geen gebrek heb. Mijn leven is afwisselend genoeg voor een interessante weblog. Toch merk ik met name het laatste jaar dat het steeds moeilijker wordt om met grote regelmaat goede of grappige stukjes te schrijven. Tijdgebrek is een belangrijke factor, maar ook het feit dat veel onderwerpen en opvattingen al eens voorbij zijn gekomen. Het is onvermijdelijk dat ik in herhaling val, alleen moet het natuurlijk niet te gek worden. Soms krijg ik de indruk dat fanatieke volgers beter weten wat ik eerder beweerd heb dan ikzelf. Steeds vaker moet ik in mijn eigen bloggeschiedenis kijken om iets te checken.
Maar ik geef niet op! Ik ben immers verslaafd aan schrijven en vind het zelf ook erg leuk om zo nu en dan terug te lezen wat ik allemaal heb meegemaakt. De weblog is inmiddels ook een prachtig overzicht van mijn belevenissen. Als anderen daar ook van genieten is dat mooi meegenomen.

Overigens zijn tips en suggesties meer dan welkom. Ik sta open voor opbouwende kritiek, want ik zou het prettig vinden als ik me op dit vlak kan blijven ontwikkelen. Ook wordt er hard gewerkt aan een vernieuwde lay-out voor deze weblog en die had ik graag vandaag gepresenteerd, maar ook hier is een chronisch tekort aan (vrije)tijd de bottelnek.