Parijs. Zondagavond, na afloop van de laatste etappe in Parijs, gaat toutes Tour de France op stap. Overal zijn feestjes van ploegen, sponsors of beiden. Duplex is onder andere zo'n "place to be". Dat is een discotheek onder de grond, in de buurt van de Arc de Triomphe en je treft er renners, ploegleiders, journalisten, sponsormeisjes, modellen en ander Tour gerelateerd volk. Maar zo zijn er elk jaar ook een aantal andere slotfeesten.
Ik was zondagavond in het bezit van een uitnodiging voor het Pomfeest van de Garminploeg. Een redactrice van Studio Sport had deze exclusieve kaarten gekregen dankzij de juiste connecties. Toch bleek enkel een uitnodiging bij de ingang niet voldoende. We moesten ook onze accreditatie tonen en pas toen de uitsmijters zagen hoe vriendelijk de -net gearriveerde- heren van de Raboploeg naar ons zwaaiden mochten we uit het peloton der wachtenden ontsnappen.
Toen ik gekscherend zei dat de heren bij de deur wel moesten denken dat ik een renner was, reageerde iemand gevat met de woorden: 'Ja, Jan Ullrich in de winter!'
In de lobby stonden fotografen die met name alle mooie meisjes op de gevoelige chip vastlegden. Ik werd overgeslagen bij gebrek aan X-factor. Binnen begreep ik direct waarom. In deze discotheek behoorde ik tot de top vijf van minst hippe personen. Ik had geen grote zonnebril op, geen zwarte pietenpruik, geen streepjespak of slangenleren schoenen, ik had geen sieraden om en geen Doutzen Kroes aan mijn zijde.
'Dan maar een drankje', dachten wij, maar dat viel ook niet mee. Het bier was op. Even later was de voorraad bijgevuld, maar bleek het nog steeds een complexe opgave om hier dronken te worden. Een biertje kostte vijftien euro! Bij de rekening van het eerste rondje dachten we dat we de hele zaak opgekocht hadden.
Om half twee werd het toch nog gezellig. De bekende band N.E.R.D. trad op voor twee- of driehonderd genodigden en hoewel het niet helemaal mijn muziek is, was het een te gek concert. Strak en met veel plezier zetten de dames en heren het zaaltje op de kop.
Na een uurtje was het weer gedaan en besloot ik samen met een collega om terug te keren naar ons hotel. Het was mooi geweest en prijzig genoeg. De Tour van 2010 zat er op.
Terwijl wij een weg naar de uitgang baanden kwamen Andy Schleck en even later Cadel Evans binnen. Niet gek dus dat Schleck een dag later niet in staat was om de kermiskoers in Boxmeer te winnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.