Parijs. Na de tijdrit van Bordeaux naar Pauilac op zaterdagmiddag moest het hele Tourcircus naar Parijs. Een verplaatsing van bijna 600 kilometer. Logistiek een bijzondere operatie, want het is echt niet zo dat er met twee ploegen gewerkt wordt. Alle trucks van de Tourorganisatie, het hele TV compound en het materieel van de ploegen moest in een avond, nacht of ochtend naar de Franse hoofdstad. Alleen de renners mochten vanmorgen met de TGV.
Wij van de NOS moesten ook nog een avonduitzending maken in de buurt van Bordeaux en konden pas na afloop gaan rijden. Een deel van de ploeg bleef noodzakelijkerwijs achter, maar een aardig pelotonnetje redacteuren, verslaggevers, producers, cameramensen, de regisseuze en onze presentator reden midden in de nacht plankgas richting Poitiers. Halverwege, in Futuroscope, mochten we een paar uur slapen, om vanochtend vroeg weer door te karren. Het heeft de politie van Janville in ieder geval nog negentig euro opgeleverd, omdat een van onze auto's werd geflitst.
Het voordeel van deze verplaatsing was wel dat elke kilometer ook in de richting van thuis ging. Ondanks het feit dat ik pas halverwege ben ingestapt is het mooi geweest. Vooral omdat ik van thuis hoor dat Art zijn papa mist. Dat is wederzijds. Ik mis vrouw en kinderen ook. Maar het is ook dat je je instelt op de lengte van een klus en als het dan bijna klaar is, is het ook mooi geweest.
Ik vroeg me al af of jullie direct na de avondetappe gingen rijden of in de ochtend heel vroeg op pad zouden gaan hoewel dat eigenlijk bijna het zelfde is. Maar goed dat de Tour bijna is afgelopen. Kun je weer bijslapen.
BeantwoordenVerwijderen