zondag 1 augustus 2010

over opvoeden

Utrecht. Toen het fenomeen kinderen bij ons nog in de onderhandelingsfase zat, wist ik een ding zeker: Opvoeden zouden wij wel even stukken beter doen dan al onze vrienden, kennissen en familieleden. Die maakten er in mijn ogen een potje van. Gejammer zou mij niet overkomen. Koters die geen groente eten waren simpelweg verwend. En een kind van drie met een speentje, dat leek mij een kwestie van verwaarlozing.
Inmiddels weet ik beter. Concequent zijn is niet eenvoudig en er zijn altijd weer praktische redenen om belangrijke opvoedkundige zaken even uit te stellen. Elke ouder heeft zijn eigen prioriteiten en speerpunten. Iedereen wil het goed doen, maar de perfecte papa en mama bestaan niet en dus is ook het ideale kind een utopie.
Gemakzucht ligt altijd op de loer. Ik geef het eerlijk toe. Zo heb ik de neiging om alles aan mijn kinderen te vragen en ben vervolgens teleurgesteld als ik geen wenselijk antwoord krijg: 'zullen we naar bed gaan?' of 'wil je boontjes?' Aardig, maar niet handig. Zo dreig ik ook net een keer te vaak, omdat ik eigenlijk nooit zin heb om te straffen en het gedoe dat daar op volgt: 'Als je dat nog een keer doet zet ik je op de gang! Wil je op de gang? Moet ik je echt op de gang zetten? Je gaat dadelijk echt even op de gang!'
Volgens mijn lieve Lief, die engelengeduld en 'houden van' op liefdevolle wijze kan combineren met duidelijkheid en concequent zijn, wil ik te graag een vriendje van de kinderen zijn en ze heeft (zoals -helaas- zo vaak) gelijk. Ik ben te vaak het speelkameraadje dat soms net een fractie te lang dolt, om daarna volkomen ongeloofwaardig te zijn wanneer het afgelopen moet zijn.
Dit weten is 1, maar er naar handelen is weer een heel ander verhaal. Zeker nu het vakantie is, ik in de relax-mode sta en eigenlijk alles kan. Toch heb je als vader een serieuze reden om achter het oor te krabbelen als een ventje van drie, nadat hij door zijn moeder terecht op zijn nummer is gezet (wegens het uithalen van levensgevaarlijke capriolen), naar papa holt, in de veronderstelling dat hij het dan wel mag. Ook het grote uitspelen is al begonnen!
Ga terug naar AF en verdien geen 20.000 gulden...

3 opmerkingen:

  1. "Engelengeduld en 'houden van' op liefdevolle wijze combineren met duidelijkheid en concequent zijn."
    Wat een super mooie zin !! Geweldig !! Toch kan ik hem nooit in de praktijk brengen. Ook bij mij loopt het altijd wel ergens spaak. Soms begint het al bij het niet aanwezig zijn van mijn engelengeduld op het moment dat ik dat net heel hard nodig heb en een ander moment ben ik niet duidelijk of consequent genoeg.Een ding kan ik gelukkig wel heel goed ... 'houden van'!!
    Lief broertje, we zijn zoals we zijn, ieder met zijn/haar eigen X-factor !!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Erg herkenbaar! De dagelijkse worsteling van elke ouder met jonge kinderen. En de lengte van je eigen lontje kan ook nog wel eens van dag tot dag verschillen door vermoeidheid of stress. Het blijft een lastig fenomeen, dat opvoeden...

    MikeD

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Inzicht in eigen "tekortkomingen" biedt in ieder geval een kans op verbetering. Mijn kinderen zijn inmiddels rond de 40 en ik was achteraf graag een wat lievere vader geweest. Toch is het allemaal goed gekomen ...

    BeantwoordenVerwijderen

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.