astronautzen kroes

Trouwe lezers van deze weblog vragen zich wellicht af waar ik de afgelopen week heb uitgehangen en waarom ik hier geen nieuwe berichten heb achtergelaten. Ik geef gelijk toe dat het niks voor mij is om zo lang niets van me te laten horen, maar de afgelopen dagen kon het niet anders. Ik was druk met bepaalde zaken. Misschien moet ik het even toelichten, al wil ik wel vragen of jullie niet te hard zullen oordelen. Wat ik gedaan heb is niet helemaal illegaal, maar op het randje. Zeker stout, niet netjes, maar wel leuk. Noem het gerust een boevenstreek.

Ik las de vorige week een nieuwsbericht over de plannen van Michiel Mol en consorten om vanaf 2014 ruimtereisjes te gaan verkopen. Je kan dan voor het luttele bedrag van €60.000- met een speciaal vliegtuig, gedurende een half uurtje, van de Antillen naar het heelal en terug. Space Experience Curacao heet het en voor de broodnodige publiciteit hebben ze bedacht dat Armin van Buren en Doutzen Kroes als eersten een gratis ritje mogen maken. Een goed idee, dat mij op een nog beter idee bracht.

Ik heb direct contact opgenomen met Doutzen en -voordat iemand anders het kon doen- me uitgegeven als chef Astronautenzaken, manager Spacetrainingen en hoofd Ruimte van SXC. Vrij snel had ik het blonde Friese model overtuigd van het nut van een intakegesprek en het leek mij wenselijk om daar gelijk een eerste trainingsweek aan te koppelen. Zoals echte ruimtevaarders betaamd hebben we er geen gras over laten groeien. Zodoende was ik deze week met een goede vriend en het machtig mooie Friezinnetje op Texel.

De eerste avond hebben we lang zitten praten. Voor de grap hebben we haar een Spoetnik aangeboden. Mijn vriend likte aan een Apollo en ikzelf had uiteraard een raketje. Of twee.

De volgende morgen vroeg begon voor Doutzen Kroes de spacetraining met een stevige ruimtewandeling op het strand. We hebben een middag koprollen geoefend, zodat ze straks in gewichtloze toestand mooie salto's kan maken. Op dag twee hebben we alle noodscenario's doorgenomen. Zo moest ons astronautje razendsnel haar pak kunnen uittrekken en ook hebben we getraind hoe ze het mooist kan aanspoelen mocht er iets mis gaan bij de landing. Uiteraard droeg ze daarbij haar witte ruimtevaart T-shirt.

Doutzen was dolenthousiast over de training en zeer bereidwillig. Ze vond het een bijzondere ervaring, al weet ik niet zeker of ze het zei omdat ze zo graag een ruimtereis wil maken en dacht dat wij dat konden regelen of omdat ze het echt meende.

Op haar eigen verzoek hebben we elke avond naar de sterren gekeken. Eerst RTL Boulevard en daarna nog Shownieuws. Met mijn kale hoofd als schaalmodel hebben we ook besproken hoe een maanlanding er uit ziet.

Elke oefening begon met in het engels van tien naar nul tellen. Het grapje 'Den Helder we have a problem!' begreep ze niet direct, maar toen mijn vriend en ik het op de derde avond hadden over 'a small step voor Doutzen' en 'a giant leap voor ons' moest ze toch even achter haar wonderschone oortjes krabben.

Ik vermoed dat ze ons daarna door had, maar ze speelde het spel de laatste dagen zonder morren mee. Het werd een topweek met louter hoogtepunten. Ik zal het mijn leven niet vergeten hoe ze, als ware het in slow motion, met grote sprongen over het strand huppelde. Haar poezelige voetsporen in het zand achter latend.

Wel heb ik er spijt van dat we er geen opnamen van gemaakt hebben, want hier schuilt natuurlijk een prachtig realityprogramma in of op zijn minst een hilarische aflevering van Bananasplit. Astronautzen Kroes.

En nu zult u zich afvragen wat mijn Lieve Lief er van vindt dat ik een week met Doutzen op vakantie ben geweest. Nou, dat is simpel en het tevens leuke van deze actie. Ik kon alles eerlijk en tot in detail opbiechten, want mijn vrouw gelooft het toch niet.