Het is een super drukke maandag. Om knettergek van te worden. Maar moeder heeft ons gerust gesteld. Dit doen we eens in het jaar. Ze zegt dat het hier na vandaag weer lekker stil en rustig zal zijn. Dan zijn we weer gewoon onder elkaar.
Het is een gekkenhuis. Daar moeten we gewoon even doorheen, ook al is het behoorlijk zenuwslopend. Om mij heen zie ik al mijn vriendjes, neven en nichten, broers en zussen nerveus reageren. We krijgen een overkill aan aandacht. ‘Laat het over je heen komen’ mekkerde iemand, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Iedereen wil even aan ons zitten. Alsof we godverdomme beroemdheden zijn.
De een is nog best lief en voorzichtig, maar de ander behoorlijk ruw of zelfs lomp. En je kan het ze niet kwalijk nemen. Ze weten niet beter. Wij zijn jong en komen net kijken, maar zij in feite ook. Kinderen noemen ze dat. Niet bepaald mak als een lammetje.
Hier komen stad en platteland bij elkaar. Daarom alleen al moet het even, een dag in het jaar. Niet alleen voor de omzet, maar ook voor het wederzijds begrip. Er is nog heel wat uit te leggen aan die stadse types. Bijvoorbeeld dat ze niet zo’n onverwachte bewegingen moeten maken. Daar schrikken wij namelijk van.
Want ik sta hier wel te doen alsof ik rustig en cool ben maar ondertussen raak ik behoorlijk opgefokt van alle gegil en de drukte. Wat mij betreft mag deze tweede paasdag snel voorbij zijn. Eerlijk gezegd vind ik er niet veel aan. Geen ene reet.
Bêh!
‘Lammetjes aaien’, noemen zij het. Wij hebben het over ‘mensen kijken’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.