Een mazzeltje. De interviews die we moesten draaien rondom een ZaterdagMatinee stonden er sneller op dan gedacht. Het wachten was op een laatste gast en die zou pas na afloop van de voorstelling komen. We konden dus ongestoord de voorstelling bijwonen. Er waren zelfs vrijkaartjes beschikbaar.
Voor de pauze mochten we kijken én luisteren naar Blazjenstva van Alexander Knaifel en na de pauze naar het Requiem van Fauré, uitgevoerd door het Radio Kamer Filharmonie en gedirigeerd door Ed Spanjaard.
Een paar dagen eerder waren geluidsman Cor en ik voor hetzelfde programma nog bij de sympathieke dirigent thuis geweest en hadden we een gepassioneerd college gekregen over het Requiem van Fauré. Mede dankzij deze voorkennis was ik extra benieuwd naar de voorstelling in de grote zaal van het Concertgebouw. En zo vaak ben ik niet in de gelegenheid om een stukje Cultuur mee te pikken.
De camera werd veilig opgeborgen. Ik trok mijn polo recht, keek naar mijn ongepoetste schoenen en begaf me naar de foyer, waar ik met mijn aanwezigheid in een klap de gemiddelde leeftijd een stuk omlaag trok. Schuifelend zochten we naar de voor ons gereserveerde plaatsen.
Rij twee, stoel 8. Bij mij was nog geen belletje gaan rinkelen, maar ik had het kunnen weten. Wie in het Concertgebouw helemaal vooraan zit moet behoorlijk omhoog kijken. En wij zaten ook nog eens weggestopt aan de zijkant. Het waren (terecht) de aller slechtste plekken.
We zagen niks!
Een grijze trap, enkele concertleden op de rug. Twee dames met een contrabas en de dirigent. Verder mijn afgekloven nagels, die ongepoetste schoenen, het plafond en de onderkant van de lange lens van cameraman Simon die schuin boven me op een kleine steiger stond. Verder moesten Cor en ik het hebben van het geluid, maar ook akoestisch zaten we niet op de allerbeste plekken. Al mag ik daarover niet mopperen.
Tijdens de uitvoering van Blazjenstva zat ik eerlijk gezegd -uit verveling- een beetje te knokken tegen de slaap, maar het stuk van Fauré na de pauze wist me wel te boeien. Mede dankzij de voorkennis en achtergrond informatie die ik gekregen had van de dirigent. Het was prachtig.
Een mazzeltje.
Stel je voor dat je dure kaartjes had gekocht voor deze plaatsen. Dat kan toch niet. Zat je niet op een klapstoel, die ze per ongeluk zo ongelukkig neer hadden gezet ? Was je niet per ongeluk je echte zitplaats voorbij gelopen ?? Wat ongelukkig !!
BeantwoordenVerwijderenMuziek op dat niveau moet je ervaren en als je het kan zien is dat mooi meegenomen.
BeantwoordenVerwijderen