Een paar weken geleden werd ik benaderd door een medewerker van het computertijdschrift Chip met de vraag of ik mee wilde werken aan hun rubriek ‘Webloggers’. Mijn weblog was bij de redactie van het maandblad opgevallen. Reinonline was uitverkoren om de weblog van de maand mei te worden.
Daar hoefde ik natuurlijk niet lang over na te denken. Publiciteitsgeil en ijdel als ik ben heb ik direct toegezegd. Het zou een paginagroot artikel worden met een foto van mij erbij. De redacteur zegde toe dat hij mij drie exemplaren mocht toesturen.
Ik leefde even in de veronderstelling dat ik geïnterviewd zou worden in een hippe tent, op een rustige ochtend. Kopje koffie erbij, appelgebak, memorecorder op tafel en een fotograaf met prachtig krullend haar die even later binnen zou komen om op een bijzondere locatie een portret van mij te schieten...
Maar zo gaat dat tegenwoordig helemaal niet meer. De vragen kreeg ik per mail. Of ik die zo uitvoerig mogelijk wilde beantwoorden. Dan zou de redactie er een verhaal uit destilleren. En of ik nog een aardige foto van mezelf had?
Nou heb ik wel een paar geschikte foto’s, die zijn alleen gemaakt door een bevriende, maar professionele fotograaf. Een aardige meneer, die leeft van de fotografie. Dus vroeg ik of het wellicht mogelijk was dat hij een kleine vergoeding zou krijgen voor die prachtige plaat. Kansloos. Het is niet meer gebruikelijk dat bladen betalen voor de foto’s die ze plaatsen. Gelukkig ging de fotograaf in kwestie toch akkoord met de publicatie, omdat hij het beste met mij voor heeft en omdat ik hem beloofde dat ik dan onze volgende brainstormbijpraatenplezier-lunch zou afrekenen.
De teksten die ik in een avondje over mezelf had geschreven zijn keurig samengevat door de journalist. Je zou je kunnen afvragen wie uiteindelijk de grootste bijdrage aan het artikel heeft geleverd, maar mij hoor je nergens over. Zo gaat dat dus.
Het is een prachtig portret geworden zonder enige kritische noot.
Deze week lag de Chip bij mij in de brievenbus en inmiddels ligt hij ook in de winkel. Een aanrader voor alle fans! Op pagina 98: eindelijk alles wat je nog niet wist over Reinonline...
Ik heb um !! Weer trots op mijn broertje !!
BeantwoordenVerwijderenEven een volledige scan Downunder sturen? We willen wel op de hoogte blijven !
BeantwoordenVerwijderenSja, wees maar blij dat de rechten van die fotograaf niet door mij werden afgehandeld (dat gebeurt namelijk nogal eens in dit geval), want dan had je nul op het rekest gekregen.
BeantwoordenVerwijderenEen commercieel magazine dat niet wil betalen voor fotografie (en copy), en er wel van uit gaat dat ik gratis beeld lever? Lijkt me niet de gang van zaken, toch?
Ik heb daar geloof ik een standaard mailtje voor in mijn systeem staan. Kort samengevat komt dat neer op; "toedeledoki, mijn schoorsteen moet ook roken", "voor wat hoort wat", "voor niets gaat alleen de zon op (én weer onder, dat is mazzel voor hetzelfde geld!)", etc...
Juist door dit soort acties zie je steeds meer professionele fotografen verdwijnen en neemt men "vanzelfsprekend" genoeg met beeldmateriaal van de Zolder Kamer Artiest (ZKA).
Misschien moet je de eind- of hoofdredacteur even vragen of hij jouw blog wil vullen als jij met vakantie bent?