thnx!

De aftiteling van mijn 2011 betreft een lange lijst met namen van mensen die credits verdienen. Zeer tevreden kijk ik terug. Het jaar is geslaagd en dat is mede mogelijk gemaakt door... vele.

Ik heb het afgelopen jaar de dingen gedaan die ik graag wilde doen. Dromen zijn uitgekomen en doelen bereikt. Met plezier heb ik gewerkt en ik ben (voor zover ik me kan herinneren) nergens grandioos op mijn bek gegaan. Ik heb weer geleerd van nieuwe uitdagingen en kleine foutjes.

Over het algemeen wordt het leven er niet leuker op met nieuwe wetten en regeltjes, bureaucratie, door de crisis, gedoe van onze politici, graaiende bankdirecteuren en managers die zaken gaan 'verbeteren' waarvan wij juist vonden dat ze prima waren. We worden allemaal steeds harder uitgeknepen. Maar ik moet ook vaststellen dat ik niet te hard mag klagen. In het dagelijks leven heb ik vooral te maken met mensen die ik graag om me heen heb. Lieve familieleden, fijne vrienden, goede buren, bevlogen collega's, en interessante persoonlijkheden.

Als je krijgt wat je verdient, dan heb ik het goed gedaan.

Nu wilde ik eigenlijk een lange lijst opstellen met de namen van alle planners, producers, handige kabelassistenten, regisseurs, verslaggevers, goede geluidsmensen, beeldtechneuten, redacteuren, directeuren, schakeltechnici die me gered hebben, collega cameramensen, vrienden en bekenden die ik moet bedanken voor een mooi 2011, maar bij nader inzien doe ik het toch niet. Het zou een hele trits worden en zoiets kan een hoop ellende opleveren. Zie het als het versturen van uitnodigingen voor een feestje. Wie vraag je wel en wie niet? Je loopt het risico dat je sleutelfiguren vergeet en dat personen die overgeslagen worden zich enorm gepasseerd voelen. En dat is nou net niet de bedoeling.

Bij deze bedank ik iedereen, zoals de Paus heel Nederland bedankt voor die bloemen. Er zijn echter een paar mensen waarvoor ik een uitzondering maak. Bijvoorbeeld die twee heren die hun nek uitstaken, zodat ik het absolute hoogtepunt van 2011 kon beleven. Zonder hun vertrouwen had ik nooit op Mainstage van Pinkpop gestaan. Ik ben ze eeuwig dankbaar. Wat overigens niet wegneemt dat ik alweer stiekem naar de line-up van Pinkpop 2012 heb geloerd. Ja, sommige dromen zijn hardnekkiger dan je denkt.

Afijn.

Niemand zal zich gepasseerd voelen als ik mijn lieve vriendjes Rob en Renske bedank voor het feit dat ze mij het afgelopen jaar hebben aangesteld als superoom voor hun zoon. Dat is een hele eer, kan ik U melden. En bovendien hebben ze hun prachtig mooie mannetje ook nog naar mij vernoemd. Tuur Rein is het grootste en het mooiste geschenk van 2011. Een grotere schouderklop kon ik niet wensen. Het maakt mij zo trots!

Maar bovenal moet ik mijn lieve Lief bedanken. Moeder, mooie vrouw en rots in de branding. Thanx voor alles. En vooral voor die twee prachtige wondertjes waar ik elke dag opnieuw zoveel plezier aan beleef. Die ik bij deze ook alvast wil noemen. Voor het geval ze dit later nog eens teruglezen. Art en Imme maakten van 2011 een groot feest!

Bij deze wens ik iedereen een paar fijne kerstdagen toe en vooral een veelbetekenend 2012. Maak er wat van! Leef je leven.