Onlangs mocht ik als externe 'deskundige' aanschuiven
bij een terugkijkavond van Omroep Brabant. Verslaggevers en cameramensen
bekeken samen een aantal nieuwsitems en bespraken met elkaar wat er goed gaat
en wat nog voor verbetering vatbaar is.
Het werd een interessante en leerzame avond. Vooral
toen we reportages te zien kregen die gemaakt waren door zogenaamde camjo's.
Dat zijn journalisten die ook zelf de camera bedienen. Er ontstond direct een
hele discussie, want het fenomeen camjo is veelbesproken. De invoering van deze
'onemanband' is bij veel regionale omroepen namelijk in eerste instantie een
bezuinigingsmaatregel en zeker in het begin levert het lang niet altijd mooie
filmpjes op. De beeldkwaliteit laat nog vaak te wensen over. Qua geluid is een
camjo beperkt en omdat hij alles tegelijk doet wil het wel eens ten koste gaan
van de inhoud.
Toch zag ik op die terugkijkavond in Son dat het niet
louter droefenis is. Er zat een nieuwsitem tussen waarbij ik zelfs moeite had
om het verschil te zien tussen een traditionele reportage, gemaakt door een
verslaggever mét cameraman en het filmpje dat iemand helemaal in zijn eentje
had gedraaid. Daarbij moet ik aantekenen dat dit juweeltje op camjo-gebied een
eenvoudig filmpje was; gemaakt door iemand die alle tijd had, op een stille en
lichte plek. Hij had alles rustig naar zijn hand kunnen zetten.
Wat ik die avond leerde is dat het voor een redactie
lastig is om vooraf in te schatten welk item geschikt is voor een camjo en
wanneer je wel een ENG-cameraman mee op pad stuurt. Het is in elk geval
onverstandig om het fenomeen 'cameraman' helemaal uit te bannen. Dat gaat ten
koste van de kwaliteit en de professionele uitstraling van de zender. Visueel,
maar ook inhoudelijk. Dan leg je jezelf als omroep teveel beperkingen op.
Ik ben van mening dat nieuws niet zo geschikt is voor
camjowerk. Je komt in allerlei moeilijke situaties terecht, qua licht en
geluid. Bovendien moet je anticiperen op de gekste gebeurtenissen en vaak is er
haast bij. Dan het is juist goed als er
iemand in de buurt is die meehelpt, meekijkt en meedenkt over techniek, stijl
én inhoud. Twee zien altijd meer dan een.
Goede camjo-items zijn portretten van mensen of
filmpjes waarbij je alles kan ensceneren; reportages waarvoor je de tijd krijgt.
En heel af en toe doet zich een situatie voor waarbij je in je eentje verder
komt dan met een cameraploeg. Dat laatste wordt door journalisten vaak als slap
excuus gebruikt om het inzetten van Camjo's te vergoelijken, maar trap daar
niet altijd in. Iemand die druk is met het opstellen van camera en geluid,
heeft minder aandacht voor een gast die op zijn gemak gesteld moet worden, dan
een verslaggever met een professionele ploeg aan zijn zijde.
Mijn belangrijkste punt is echter dat de term camjo
meestal niet klopt. Het moet 'jocam' zijn. Tot nu toe is het namelijk vooral
gebruikelijk om journalisten op te leiden tot eenmansploeg. Het zijn
journalisten met een camera. Ik zou ook eens de betere cameramensen een kans
geven. Laat die eens een filmpje maken! Cameramensen met een stukje
journalistiek. Als je ze inhoudelijk begeleidt komen zij waarschijnlijk sneller
met bruikbaar materiaal terug dan de verslaggever die je eerst moet leren
scherpstellen, diafragmeren, kadreren, zoomen, audiolevels inregelen, pannen,
tilten en een statief gebruiken. Laat staan hoe je snel een lampje neerzet.
Toen ik bij Omroep Brabant een vurig pleidooi hield om cameramensen juist
meer te betrekken bij het Camjowerk zag ik een paar mensen achter hun oren
krabben. Zo hadden ze er op de redactie nog niet tegenaan gekeken. En dat is
zeker niet alleen bij Omroep Brabant het geval. Cameramensen worden zelden of
nooit gevraagd om zelfstandig op pad te gaan.
Maak als omroep nou juist gebruik van alle opties: Het traditionele
ENG-item, de Jocam-items van zelf filmende journalisten én Camjo-filmpjes van
cameraman-journalisten. Denk bij elk onderwerp goed na over de verschillen,
voor- en nadelen, mogelijkheden en onmogelijkheden. Pas dan zal het echt gaan
werken.
En cameramensen die zich bedreigd voelen door de onafwendbare opkomst van
Camjo's, dat zijn klojo's. Die moeten zich niet uit het veld laten slaan, maar
aantonen dat zij het zijn die hier de betere filmpjes maken.
Mooi stuk.
BeantwoordenVerwijderenPunt is dat de camjo-jongens voor de regionale omroep onmisbaar zijn omdat zij altijd eerder bij een groot incident kunnen zijn dan de omroep zelf.
Ik heb ook een tijdje als camjo gedraaid. Ik ben zeker niet de beste cameraman, maar het materiaal werd gretig afgenomen omdat het weer een cameraman + verslaggever scheelde die naar het brandje moest rijden. De mindere kwaliteit werd voor lief genomen.
Maargoed, ook RTL, Hart van NL en NOS namen af. Het is goedkoop, snel en de kijker zeurt niet over de mindere belichting/beeldkwaliteit.
Glenn
Mooi stuk...helaas is bekende geworden dat zo goed als alle cameramensen bij de regionale omroep er voor 2017 uit gaan/moeten.
BeantwoordenVerwijderenreagerend op Glenn "en de kijker zeurt niet over de mindere belichting/beeldkwaliteit."
Bij een groot incident niet, maar als je continu slecht beeld en/of geluid voorgeschoteld krijgt dan gaat dat onderhuids toch irriteren en zap je uiteindelijk toch weg...en kom je naar enige tijd niet meer terug.
Wat ik zelf nog een rare contradictie vind is de ontwikkeling van de techniek versus camjo.
4K, 8K het kan qua ontwikkeling wat betreft kwalitatief beeld niet op...maar ja slecht gedraaid beeld in 4k blijft slecht beeld....aan de ene kant wordt het steeds mooier en mooier aan de andere kant wordt de kwaliteit vergooit???