tampje

Naast de regiewagen staat nog een grote vrachtwagen. Dat is de materiaalwagen en in die materiaalwagen staat op het rechter schap een grijze krat. Voor op de krat is een fel rood label geplakt met de tekst 'triax tampjes'. Opdat iedereen weet wat er in zit. Triax tampjes dus.

Ik zal er geen prijsvraag van maken voor mensen die niet bij de televisie werken en al helemaal niet voor programmamakers zonder al te veel kennis van techniek.

Triax is de dikke coaxkabel die een camera verbindt met de regie. Dat kan tegenwoordig ook met glasvezel, maar doorgaans wordt nog voor de ietwat robuustere triax gekozen. Meestal is deze kabel rood. Je hebt ze in allerlei lengten en met behulp van deze kabel kan je een televisiecamera op grote afstand van de regiewagen plaatsen. Als het moet wel een paar kilometer ver.

Tampje. Dat is het probleemwoord. Ik dacht lange tijd dat deze term ooit door een NOB- of Cinevideotechneut was bedacht. Dat het geen officieel woord was. Meer een beroepskreet die langzaam gemeengoed is geworden en het heeft geschopt tot kratstickers en uitgiftecomputersystemen. Jargon, zo u wilt.

Voor de zekerheid heb ik het even opgezocht en tot mijn grote genoegen heeft tamp weldegelijk een vermelding in de Van Dale. Wat betreft kennis van varen of zeilen val ik nu gelijk door de mand, want de tamp is in de botenwereld het uiteinde van touw of staaldraad. Ervaren zeilers weten dat natuurlijk. Het is een eindje, restje of overschot.

En ook lul, piemel, pik en penis, maar dat zit echt niet in zo'n krat. Ik heb het hoogst persoonlijk nagekeken.

Triaxtampjes zijn korte stukken camerakabel. Restjes of eindjes. Bedoeld om een haspel te verbinden met de regiewagen. Of de camera met een vast aansluitpunt in een modern voetbalstadion, in de studio of bijvoorbeeld in Carré. Dat is heel handig. Zo'n krat met tampjes is dus onmisbaar. Behalve wanneer de tampen oud, stuk en versleten zijn. Dan zijn het rampetampen.