voor de vuist weg

Voor de duidelijkheid: Iedereen moet natuurlijk met zijn poten van cameramensen afblijven. Kom nooit aan een camera, lens of statief als je daarvoor geen toestemming hebt. Handen thuis is het advies.

Twee cameramannen hebben deze week klappen gekregen van een leerling bij de Rotterdamse Ibn Ghaldoun school. In sommige berichten op internet wordt zelfs gesproken over 'mishandeling'. Er is een filmpje waarop (zonder geluid) te zien is wat er gebeurde:

Een puber trekt aan het statief van een wachtende cameraman en loopt verder. De cameraman reageert als gestoken door een wesp. Hij roept iets.

Dan is er een duidelijke knip gemaakt in het filmpje.

Vervolgens staat de knul in trainingspak vlak voor de camera. Hij provoceert. Te zien is dat hij opnieuw de camera wil vastpakken. De cameraman geeft hem een forse duw. Op dat moment zet een andere cameraman zijn camera op de grond. Ze lopen achter de jongen aan en jagen hem als het ware weg. Er lopen nog twee mannen mee. Wat er wordt gezegd is onbekend.

De eerste cameraman neemt een bokshouding aan. Dan gaat het snel. De leerling deelt een rake klap uit. Hij slaat een van de twee cameramannen in het gezicht. Zelf krijgt hij een schop. Een meisje rent weg. Fotografen leggen het opstootje vast.

Er zit opnieuw een knip in het filmpje.

De cameramensen staan weer bij hun camera. Fotografen zitten er naast. Eentje ligt plat op zijn buik om een foto te maken van de ingang van de school. De leerling komt in volle vaart op de cameraman af en trapt hem met een soort van karatesprong. Dan rent hij weg. Een paar mannen rennen achter hem aan.

Einde filmpje.

In de verschillende berichten op nieuwssites is te lezen dat een cameraman van SBS6 in het gezicht is geslagen. Een RTL-cameraman is geschopt. Volgens de berichtgeving hebben beide cameramannen aangifte gedaan.

Betreffende collega's ken ik niet persoonlijk. Ik was er niet bij, dus oordelen is gevaarlijk, maar zo'n bericht verbaast mij niet. Dit is zeker niet het laatste incident. Steeds vaker zullen mensen allergisch reageren bij het zien van televisiecamera's. 

Wij van de media moeten ons bewust zijn van het feit dat onze aanwezigheid niet altijd op prijs wordt gesteld. Het helpt niet dat er steeds meer nieuwsjagers zijn, die met elkaar concurreren en die elke gebeurtenis tot de laatste druppel uitmelken. Wat volgens de journalisten en cameramensen volkomen logisch en gerechtvaardigd is, dat wordt op straat niet altijd als normaal ervaren.

Eerlijk gezegd vind ik persoonlijk dat de televisiejournalistiek brutaler wordt. In het kader van nieuwsgaring worden statiefpoten pontificaal voor de deur uitgeklapt. Cameraploegen achtervolgen mensen soms dagen of weken. Bij trieste verhalen schroomt de pers niet om familie, vrienden of bekenden te benaderen voor een pakkende quote. Regelmatig kijk ik met plaatsvervangende schaamte naar nieuws en actualiteiten op televisie. Ook omdat ik weet hoe reportages tot stand komen. Je ziet programmamakers die zo bovenop het nieuws zitten dat het ergens pijn moet doen.   

Soms vraag ik me af of programmamakers zich wel verplaatsen in de mensen bij wie ze op de stoep staan. Realiseren verslaggevers en cameramensen zich voldoende wat hun aanwezigheid doet met mensen die al in het nauw gedreven zijn? Personen die voor de camera getrokken worden om te reageren op het nieuws weten lang niet altijd wat de impact van een tv-optreden is. In mijn ogen moeten journalisten vaker mensen in bescherming nemen. Ze mogen wel een tandje minder bezig zijn met scoren of het verzamelen van spetterende scoops. Zo moeten cameramensen stil staan bij het feit dat ze figuren in beeld nemen die het helemaal niet fijn vinden om op televisie te komen. Ook op de openbare weg, waar het officieel is toegestaan om iedereen te filmen.

Wij van de televisie kunnen best eens wat vaker zelf in de spiegel kijken. Ook ik.

Terug naar de school in Rotterdam. Een week geleden las ik al op Nujij.nl dat scholieren van Ibn Ghaldoun zich ergerden aan opdringerige journalisten die dagen rond de school hingen. Veel leerlingen zijn ongevraagd gefotografeerd en gefilmd. In verschillende reportages en nieuwsitems zijn deze jongeren min of meer als verdachten in beeld gebracht. In dat opzicht is het niet zo vreemd dat uiteindelijk iemand op het idee kwam om de cameramensen te jennen.

Ik praat het gedrag van de agressieve scholier zeker niet goed en -nogmaals- hij moet van andermans spullen afblijven. Waarschijnlijk was ik zelf ook pislink geworden als iemand daar aan mijn statief had getrokken. Maar een oververhitte reactie van cameramensen helpt zeker niet mee om de rust te bewaren.

De leerling is geschorst. Misschien is het verstandig om de media ook voor een paar dagen te schorsen. Laat de cameraploegen van het nieuws ook maar even niet naar school gaan.