Voor de rubriek 'De Week Van...' op de site van Broadcast Magazine houd ik deze week een dagboek bij. Hierbij alweer mijn vierde bijdrage.
Het is niet gek dat
elke producent, verslaggever of regisseur zijn eigen programma het belangrijkst
vindt. Het wordt je kindje, zeker als je er dag en nacht mee bezig bent. Voor
facilitaire bedrijven, editors, camera- en geluidsmensen is dat soms knap
lastig. Wij moeten onze aandacht verdelen.
Een cameraman kan
niet leven van één opdrachtgever die soms veel en soms even geen werk heeft.
Wie elke week vier of vijf dagen wil vullen met fijne opdrachten moet zo veel
mogelijk verschillende klanten te vriend houden, maar dat is niet eenvoudig.
Met enige regelmaat ontstaat een loyaliteitsconflict waar niemand vrolijk van
wordt.
‘Dus jij vindt dat
andere programma belangrijker dan ons programma?’
Het is een zinnetje
dat op de gekste momenten voorbij komt. Zo had ik laatst twee klussen achter
elkaar waarvan de exacte planning nog niet bekend was. Allebei op naam
aangevraagd en beide onderdeel van een reeks dagen; voor twee totaal verschillende
opdrachtgevers. Niks aan de hand, tot vlak van te voren bleek dat de eerste
klus om 02.00 uur zou eindigen en ik de volgende ochtend om 04.00 uur weer
moest beginnen.
Nou is er veel
mogelijk, maar twee uurtjes nachtrust is ongezond, gevaarlijk en verboden
bovendien. Dus moest ik een van beide klussen annuleren. Dat deed ik niet van
harte, maar er was geen andere optie. Alleen moest ik nog besluiten welke klus
ik terug zou geven.
Het is echt niet zo
dat ik onvervangbaar ben. Sterker nog, als het om een tientje prijsverschil
gaat is opeens vanalles mogelijk, maar in dit geval gingen beide producers op
hun strepen staan. Alle cameramensen van beide voorkeurslijstjes waren druk,
maar het facilitaire bedrijf dat bemiddelde, had een paar zeer interessante
opties vrijgespeeld. Jongens waar andere programmamakers weer om smeken. Toch viel
er met de gehaaide producers niets te regelen.
Zelf baalde ik ook
van deze situatie. Omdat ik een van beide klussen moest laten schieten had ik
in plaats van twee dagen werk nu nog maar een dag over.
Je moet weten dat
beide opdrachtgevers laat waren met hun draaischema’s. Ik kon ook niets doen
aan die dolle begin- en eindtijden. Bovendien kunnen zij wel schaamteloos laat annuleren.
‘Hoort erbij!’ of 'overmacht' zijn dan een veel gehoorde argumenten.
Afijn.
Ik
màg en wil niet zeuren, maar moet alleen even kwijt dat irritant
eenrichtingsverkeer in Hilversum niet alleen een zaak is van de wethouder
Verkeer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.