maandag 30 september 2013

cameravrouwen


'Help de bloggende cameraman de herfst door!' Zoiets moet Alex gedacht hebben toen hij de volgende mail verstuurde:


Dag meneer Hettinga,

Als ik naar de foto's kijk waar een van onze vrijwilligers van de lokale omroep vaak mee terugkomt (die is zelf werkzaam als professioneel cameraman) zie ik daarop toch zelden cameravrouwen / vrouwelijke cameramannen. Ik heb wel eens begrepen dat ook een vrouw die het geluid doet geluidsman wordt genoemd, dus vandaar mijn twijfel hoe dit nou precies te noemen.
Ze zijn er, dat weet ik zeker, maar heeft u een idee van de verhouding? En hoe gaan ze om met de ongewenste aandacht van (dronken) mannen op bijvoorbeeld een muziekfestival?

Met vriendelijke groet,

Alex


In eerste instantie dacht ik dat iemand mij in de maling nam, maar dan nog is dit een prima aanleiding om eens aandacht te besteden aan het fenomeen cameravrouw:

Cameravrouwen zijn absoluut in de minderheid. Helaas. Ik durf het niet in percentages uit te drukken, maar er zijn veel meer cameramannen dan cameravrouwen. Daarom zijn we misschien ook geneigd om uitsluitend te spreken over 'de cameraman'. In mijn geval is het puur gemakzucht. Het is zo omslachtig om telkens weer cameraman en/of cameravrouw te zeggen. Dus als ik schrijf over cameramannen dan bedoel ik de hele beroepsgroep; ook alle vrouwen. Tenzij zij zich even helemaal niet aangesproken voelen.
De cameravrouwen tellen zeker mee. En onderschat ze niet. Ik denk dat vrouwen op een andere manier naar de wereld kijken, op andere details letten en dus ook in sommige gevallen anders fotograferen of filmen. Dat zit in kleine onbenoembare dingen. Zelf vind ik het prettig als er dames in de ploeg zitten. Met louter mannen onder elkaar wordt het vaak platter. Vrouwen zorgen ook in dat opzicht voor een ander perspectief en extra diepte.
Fysiek is het zwaar werk, maar de meeste meisjes die bewust voor dit vak kiezen klagen nooit. Het zijn echte bikkels. En niet alle camerawerk bestaat uit dagen van 18 uur waarbij je non-stop dat apparaat op je nek hebt. Bovendien gaan mannen al snel de galante ridder uithangen als er een dame bij is. Dus worden ze ontzien indien nodig, hoewel veel vrouwen dat niet zomaar toestaan. De meeste cameravrouwen laten zich niet snel kennen.
Hun fysieke gesteldheid is volgens mij dan ook niet de ware reden dat vrouwen vaak de crane of andere remote camera's bedienen. Het heeft er meer mee te maken dat vrouwen twee dingen tegelijk kunnen. Misschien hebben vrouwen meer gevoel voor dit precisiewerk. Het kan ook iets te maken hebben met het ego. Mannen willen graag gezien worden met die grote camera in hun handen. Ergens onzichtbaar achter de joystick van de crane zitten is minder stoer. Bovendien speelt communicatie met de gripper een belangrijke rol en je moet er een engelengeduld voor hebben.
Verder is er niet veel verschil tussen cameramannen en cameravrouwen. De meeste cameravrouwen verstaan hun vak bovengemiddeld. Ze zijn liever en socialer dan veel mannen. Stuk voor stuk stoer genoeg. Vaak zien ze er nog leuk uit ook. Ik begrijp best dat zij soms worden nagefloten door mannen die de combinatie van meisje en grote camera heel sexy vinden. Hoe hier mee om te gaan, dat weet ik eerlijk gezegd niet. Ik ben zelf immers nog nooit nagefloten. En eigenlijk is dat best een dingetje... 


cameravrouw Carrien Dijkstra

1 opmerking:

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.