Sc 3: Inzet
blushelikopter
Beeld: Nienke bij
basiskamp oefengebied
shot blusheli in
actie / shot brandweerwagens etc.
BM van div.
natuurbranden (veengebied / duinen Schoorl)
Tekst Nienke sc.3
Bij
een natuurbrand zal de brandweer eerst proberen zelf de brand te blussen. Heel
vaak lukt dat ook. Maar er zijn momenten dat brandweerauto’s de brandhaard niet
kunnen bereiken. Of het gaat heel lang duren voordat ze de brand uitkrijgen. Of
het is door dichte bebossing moeilijk om bij de brand te komen. En op sommige
plekken is er niet genoeg bluswater aanwezig.
Kortom: kan de
brandweer er op de grond niet goed bij, dan krijgen ze hulp van de
blushelikopters van de Luchtmacht!!
Op de heide staan drie grote brandweerwagens.
Een stuk of twintig brandweermannen figureren. Ze zijn druk in actie.
Verschillende rookmachines doen de kijker geloven dat hier een echte bosbrand woedt.
Bij de commandowagen wordt overlegd. Commandanten van de brandweer en van
defensie bespreken de te voeren strategie. Via een radio horen we de
communicatie met twee blushelikopters die in de verte vliegen. De indrukwekkend
grote Chinook heeft zojuist 10.000 liter water uit een ven in de buurt
geschept. Hij komt dat water droppen op een voor ons gunstige plek. Onder de
Cougar hangt een Bami bucket met
1.500 liter bluswater.
We filmen voor Het Klokhuis een serieuze
oefening in het bestrijden van bosbranden. In alle vroegte hebben we een van de
twee helikopters voorzien van kleine GoPro-camera's. Meevliegen is helaas geen
optie. Te gevaarlijk. Maar vanaf de grond kunnen we ook spectaculaire beelden
maken.
Aan de hand van een helder script leggen we uit
wat er precies gebeurt. Alleen kunnen we niet alles in chronologische volgorde
draaien. Het is voor de regisseur een hele puzzel. Vooral voor de presentatrice
is dit lastig, want zij moet haar teksten doen op de momenten dat er iets
gebeurt. Veel kans om dingen over te doen krijgt ze niet. Het is een kwestie
van timing en een klein beetje improviseren, maar ze moet zich wel aan het script houden. Anders klopt het verhaal uiteindelijk niet meer.
Ook de gesprekjes met brandweermannen, piloten
en commandanten moeten kort en helder zijn. Om het voor kinderen begrijpelijk
te houden is het handig als de vragen soms net even op een andere manier worden gesteld.
Nienke, de presentatrice van Het Klokhuis, doet het
ongelofelijk goed. Ze heeft haar script net aan de geluidsman gegeven, zodat de
papieren buiten beeld blijven. In zichzelf mompelt ze de tekst van de volgende
scene. De blushelikopter moet achter haar in beeld zijn en het liefst precies
op het moment dat hij het water dropt. Bij voorkeur in de laatste zin van deze
tekst. Het is ook een kwestie van gokken. Je weet nooit exact op welk moment
alle puzzelstukjes precies in elkaar vallen.
Ook voor de cameraman is elke take een nieuwe
uitdaging. Je maakt als het ware een dansje met de presentatrice en het is de
kunst om op de achtergrond te laten zien waar zij het over heeft. Dat kan op
een vrij laffe manier met een wijde hoek en veel scherptediepte, maar ook
met een krappere lens en weinig scherptediepte. De laatste vorm levert
doorgaans een spannender beeld op, maar de kans dat het mis gaat is groter. Als
de presentator heel tekstvast is kan je als cameraman meer risico nemen.
Met Nienke heb ik nog niet eerder gedraaid,
ondanks het feit dat zij inmiddels ook alweer een paar jaar voor Het Klokhuis
werkt. Dat is toeval, denk ik, maar het klikt direct. We begrijpen elkaar
zonder veel woorden. In dit geval erg handig, want de helikopters die laag
boven ons vliegen maken op sommige momenten veel kabaal.
Ook deze scene staat er in een keer op. Leo, de
regisseur is tevreden. Toch doen we het nog één keer. Op mijn verzoek, omdat Nienke en
ik even naar elkaar keken en allebei dachten dat het nog beter kan. Voor de heb, dus. Dat kan makkelijk, want de volgende helikopter komt er alweer
aan. We zwaaien naar de brandweermannen die ons teken direct begrijpen en
verder gaan met doen alsof ze blussen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.