maandag 30 mei 2016

lapzwans

Eigenlijk kan hij niks. Hij is onhandig, langzaam en chaotisch. Op enige kennis van zaken hebben we hem nog nooit kunnen betrappen. Toch is hij er vaak bij, Joeri Lou Baker. Het is vooral een aardige jongen en waarschijnlijk is hij niet al te duur. Blijkbaar vinden ze dat je hem er goed bij kan hebben, ook al loopt hij iedereen in de weg met zijn flierefluiten en gelanterfant.
Joeri Lou wordt ingehuurd als manus van alles. Als knechtje en de Zwarte Piet van de productie. Je moet toch iemand hebben die je de schuld kan geven als het mis gaat. Joeri heeft een dikke huid en is buigzaam. Die waait met elke wind mee. Als riet in de polder.
Ik heb heel lang gedacht dat hij de stagiair was, maar zo lang loopt niemand stage. Er is bovendien geen enkele opleiding die een knul als Joeri zou durven onderbrengen bij een gerenommeerd bedrijf.
Niet dat hij lui is. Het is zeker geen nietsnut. Geen lamzak, pannenlikker, slampamper, of klaploper. Nee, Joeri is gewoon een beetje een kluns. Het is een dromer. Iemand die net wat langer na moet denken voor hij een oplossing heeft gevonden. De beste oplossing is het nooit, maar het is wel vaak origineel. Dat je het zo kan bedenken is ook een kunst. Noem het creatief. Out of the box.
In eerste instantie zie je het niet, maar hij is gewoon niet helemaal gelukt. Dat weet hij zelf ook. Het leuke van Joeri Lou is dat hij zelf ook heel hard kan lachen om zijn eigen onnozelheid. Op die manier maakt hij, zonder het zelf precies te weten, veel mensen blij. Een dag met Joeri zonder lachen is als seks met Doutzen zonder klaarkomen.
Ik ben dol op hem. Als hij op het lijstje staat, ben ik bij voorbaat vrolijk. Misschien wel omdat Joeri en ik een beetje op elkaar lijken. We horen allebei niet helemaal thuis in het snelle wereldje waarin we verzeild geraakt zijn. Wij moeten het hebben van onze praatjes en vooral van ons lieve karakter, niet van skills of kwaliteiten. Dat de mensen het ons gunnen uit medelijden weten we ook wel, maar dat vinden we helemaal niet zo erg. Van iets als een groot ego hebben wij geen last. Nou, ik nog wel een beetje, maar Joeri Lou Baker totaal niet. Heerlijk is dat!
Dus Joeri Lou, laat ze maar lachen. Blijf vooral jezelf. Liever een leven lang klungelen met plezier, dan heel wat kunnen in een kwartier.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.