zondag 16 mei 2021

aftiteling

 

Vroeger had elk zichzelf respecterend televisieprogramma een aftiteling. Vaak waren dat lange titelrollen, waarop werkelijk iedereen stond die een bijdrage had geleverd. Mijn familie was altijd trots als ik aan het eind van een uitzending werd vermeld. Het was stiekem ook best stoer om mijn naam op de credits van Jules Unlimited2Meter SessiesPinkpopKookgek of De Wereld van Boudewijn Büch terug te zien. Zie het als een bepaalde bepaalde manier van waardering. Het was voornamelijk leuk voor mensen in Omroepland, maar het werkte niet alleen in positieve zin. Je stond ook wel eens op de rol van een programma waar je minder trots op was.

Inmiddels is het fenomeen ‘aftiteling’ bij de televisie nagenoeg uitgestorven. Kijkcijferexperts hebben uitgevonden dat het tonen van zo’n namenlijst een enorm zapmoment is. Het kan de gemiddelde kijker natuurlijk geen bal schelen dat Joop en Ria van Leeuwen de bloemen hebben geleverd, wie de brandwacht in de studio was of wie daar een camera heeft vastgehouden. Dus moeten wij tegenwoordig met behulp van social media uitvogelen welke vakbroeder een bepaald shot om zeep geholpen heeft, wie daar door het beeld schoot of even afgeleid was op moment suprême. En als we willen pronken met ons toffe werk, dan doen we dat op LinkedIn, Instagram en Facebook. Geen enkel probleem. 

Een aftiteling kom je nog sporadisch tegen. Bijvoorbeeld bij regionale omroepen, waar ze minder last hebben van kijkcijfergoeroes en tegenwoordig zie ik de credits ook weer bij verschillende livestreams waar ik aan mee mag werken. Het is altijd wel een gedoetje om de juiste namen te verzamelen, om een logische volgorde te bepalen en om zo’n titelrol op het juiste moment in te starten. Als ze niemand willen passeren wordt het al gauw een scrol van enkele minuten. Of je moet die titels zo hard door het beeld laten schieten dat niemand het nog kan lezen. 

Deze week had ik een mooie opdracht voor AVROTROS in het Utrechtse Tivoli Vredenburg. Echt een project om trots op te zijn. Iets met songfestivalliedjes, een groot klassiek orkest en zonder een maand lang repeteren. Na mijn laatste shot van de avond hoorde ik de regisseur zeggen: ‘Start aftiteling!’ en dus keek ik vol verwachting naar de monitor waarop het eindshot en de titelrol te zien waren. Het duurde even tot de cameramensen aan de beurt waren, maar toen moest ik keihard lachen. Soms is het veel leuker als er iets goed mis gaat dan dat het altijd allemaal maar soepeltjes verloopt. Bovendien kom je zo ook nog eens aan inspiratie voor je weblog.


 

 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.