Istanbul, Turkije. Als Lewis dadelijk van het motorhome naar de pitbox loopt hoor je de camera's ratelen. Tientallen fotografen en cameramensen wachten op de populaire Brit. Iedere stap die hij zet zal vanuit alle hoeken worden vastgelegd, zoals elk woord dat hij in het openbaar uitspreekt wordt opgenomen of uitgeschreven.
Lewis Hamilton kan niet meer normaal over straat sinds in Australië bleek dat hij serieus kanshebber is om aan het eind van dit seizoen wereldkampioen Formule1 te worden. Vooral in Engeland is de gekte niet meer normaal. De coureur heeft al aangekondigd dat hij het land zal verlaten, omdat hij door de opdringerige pers geen seconde met rust wordt gelaten.
Nu post ik ook voor de hypermoderne spiegeltent van Mc Laren Mercedes. De zon schijnt op mijn bolletje. Het asfalt van het paddock is warm. Ik heb een positie gekozen waar niet te veel collega's op een hoop staan. Je kan zeggen dat dit niet de beste plek is, maar als ik precies in de lijn der verwachting ga staan maak ik niks origineels. Bovendien is het daar dadelijk dringen en duwen.
Ze staan op een kluitje; al die telelenzen en dikke meneren. Lewis loopt straks recht op ze af. Mij zal hij passeren, ik zie hem relatief kort in het gezicht. Als ik mee pan wordt het een en profil shot, waarna ik hem op de rug tussen het legertje fotografen zal zien verdwijnen. Het is een keuze. Liefst zou ik bij de deur van het motorhome wachten en meelopen, maar dan krijg ik zeker en vast knallende ruzie met alle vakbroeders hier. Dat is het nu niet waard.
Het kan niet lang meer duren voor de nieuwe held van de Formule1 ons in beweging zet. Langzaam worden de heren hier nerveus. Het zijn precies dezelfde taferelen die je het vorig jaar nog rond Michael Schumacher zag, alleen lijkt Lewis er iets rustiger mee om te gaan. Hij hoeft niet naar de grond te kijken om de mensen te ontwijken.
Ook het paddockpubliek is blijven staan. Daarmee is nu het hele scala aan digitale fototoestellen bij elkaar. Van de goedkoopste klikklak tot de dure professionele camera's met prijzige lange lenzen. Ik tel meer dan tien collega's met televisiecamera's.
De deur schuift open. De donkere coureur stapt van het trapje af. Hij heeft de overall om zijn middel geknoopt, een drinkbus in de handen en het rietje tussen de tanden. Met zijn stralende glimlach zou hij zo uit een Prodent commercial kunnen stappen.
Ik start de disk. Het rode lampje brandt al. Lewis heeft geen haast. Ik kan rustig naar een medium zoomen en draai langzaam aan de focusring. Eerst naar me toe, dan van me af. Een meisje houdt hem staande voor een handtekening. Desondanks kan ik hem vanaf mijn positie maximaal tien seconden volgen. Precies genoeg.
Als Hamilton tussen de vrachtwagens is verdwenen spat de groep die hier heeft staan wachten uit elkaar. Cameramensen lopen verder. Een paar jongens zijn achter Lewis aangegaan, het publiek verdwijnt. De meeste fotografen staren nog even op het schermpje van hun camera, om het resultaat te bekijken. Aan de koppen kan je zien of het is gelukt of niet.
Lewis Hamilton kan niet meer normaal over straat sinds in Australië bleek dat hij serieus kanshebber is om aan het eind van dit seizoen wereldkampioen Formule1 te worden. Vooral in Engeland is de gekte niet meer normaal. De coureur heeft al aangekondigd dat hij het land zal verlaten, omdat hij door de opdringerige pers geen seconde met rust wordt gelaten.
Nu post ik ook voor de hypermoderne spiegeltent van Mc Laren Mercedes. De zon schijnt op mijn bolletje. Het asfalt van het paddock is warm. Ik heb een positie gekozen waar niet te veel collega's op een hoop staan. Je kan zeggen dat dit niet de beste plek is, maar als ik precies in de lijn der verwachting ga staan maak ik niks origineels. Bovendien is het daar dadelijk dringen en duwen.
Ze staan op een kluitje; al die telelenzen en dikke meneren. Lewis loopt straks recht op ze af. Mij zal hij passeren, ik zie hem relatief kort in het gezicht. Als ik mee pan wordt het een en profil shot, waarna ik hem op de rug tussen het legertje fotografen zal zien verdwijnen. Het is een keuze. Liefst zou ik bij de deur van het motorhome wachten en meelopen, maar dan krijg ik zeker en vast knallende ruzie met alle vakbroeders hier. Dat is het nu niet waard.
Het kan niet lang meer duren voor de nieuwe held van de Formule1 ons in beweging zet. Langzaam worden de heren hier nerveus. Het zijn precies dezelfde taferelen die je het vorig jaar nog rond Michael Schumacher zag, alleen lijkt Lewis er iets rustiger mee om te gaan. Hij hoeft niet naar de grond te kijken om de mensen te ontwijken.
Ook het paddockpubliek is blijven staan. Daarmee is nu het hele scala aan digitale fototoestellen bij elkaar. Van de goedkoopste klikklak tot de dure professionele camera's met prijzige lange lenzen. Ik tel meer dan tien collega's met televisiecamera's.
De deur schuift open. De donkere coureur stapt van het trapje af. Hij heeft de overall om zijn middel geknoopt, een drinkbus in de handen en het rietje tussen de tanden. Met zijn stralende glimlach zou hij zo uit een Prodent commercial kunnen stappen.
Ik start de disk. Het rode lampje brandt al. Lewis heeft geen haast. Ik kan rustig naar een medium zoomen en draai langzaam aan de focusring. Eerst naar me toe, dan van me af. Een meisje houdt hem staande voor een handtekening. Desondanks kan ik hem vanaf mijn positie maximaal tien seconden volgen. Precies genoeg.
Als Hamilton tussen de vrachtwagens is verdwenen spat de groep die hier heeft staan wachten uit elkaar. Cameramensen lopen verder. Een paar jongens zijn achter Lewis aangegaan, het publiek verdwijnt. De meeste fotografen staren nog even op het schermpje van hun camera, om het resultaat te bekijken. Aan de koppen kan je zien of het is gelukt of niet.
Lewis Hamilton spreekt met de pers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.