file

Eindhoven. Je bent sneller in Valencia dan in Maastricht. Een paar maanden geleden deed ik er vijf uur over om in Landgraaf te komen en vandaag was de A2 weer een hel. Tweehonderd kilometer langzaam rijdend of stilstaand verkeer. 
Het drama begon eigenlijk al voor we het MediaPark goed en wel hadden verlaten. In Hilversum verzinnen ze altijd wel een list om het verkeer te frustreren. Met geen mogelijkheid kom je het dorp uit. Alle wegen zijn kruiproute. Bovendien maakt de gemeente er sport van om zo veel mogelijk doorgaande wegen tegelijk af te sluiten. Voor we op de A27 zaten waren we al een goed half uur onderweg. 
En begin nu niet over spits, want het was pas drie uur in de middag. 
Vervolgens zijn we stapvoets van file naar file gekropen. Links en rechts werden we ingehaald door naaktslakken. De radio maakte uiteraard geen melding van de ellende waarin wij terecht waren gekomen. Dagelijkse leed noemen ze niet eens meer in de file-informatie en dus krijg je het gevoel dat je niet bestaat.
Voor Utrecht. Bij Culemborg. Ter hoogte van De Lucht. Boxtel en randweg Eindhoven. Het klokje tikte rustig verder. Uiteindelijk waren we na drie en een half uur bij Maastricht. Gelukkig is die stad ook direct verstopt als er meer dan twee auto’s tegelijk de Kruisberg afdalen.
Aan alle kanten om je heen zie je kwade koppen. Nederland raakt gefrustreerd en ik weet hoe het komt. Gelukkig krijgt Rita Verdonk het snel voor het zeggen. Zij beweert er iets aan te kunnen doen. Ik geloof het gelijk, want heksen kunnen toveren.